qiān zhǎng
qiān wǎn
qiān yòu
qiān cháng
qiān fù
qiān liè
qiān dùn
qiān lā
qiān shù
qiān gōng
qiān zhì
qiān yì
qiān tóu
qiān jī
qiān chán
qiān shè
qiān lián
qiān gōu
qiān shì
qiān zhǒu
qiān máng
qiān dòng
qiān zhuài
qiān lián
qiān liú
qiān chóu
qiān chè
qiān sī
qiān yín
qiān jū
qiān duàn
qiān hóng
qiān bān
qiān jīn
qiān záo
qiān chuán
qiān xiàn
qiān chě
qiān guà
qiān màn
qiān lǎn
qiān shí
qiān qiǎng
qiān xié
qiān niǔ
qiān fǎng
qiān kè
qiān mù
qiān qíng
qiān yáng
qiān bàn
qiān dài
qiān fù
qiān wǎn
qiān wèi
qiān jí
qiān zá
qiān niàn
qiān lí
qiān páng
qiān zhì
qiān zhuì
qiān zhí
qiān guà
qiān luán
qiān xiàn
qiān zhì
qiān xù
qiān yǐn
qiān yì
qiān yī
qiān wèi
qiān yú
qiān lù
qiān rě
qiān shuài
qiān guà
qiān wù
qiān mèng
qiān wǎng
qiān lǜ
qiān yíng
qiān bǐ
qiān mián
qiān miǎn
qiān lěi
qiān jí
qiān pān
qiān dài
qiān zhì
qiān bǔ
qiān lǜ
qiān cóng
qiān tǐng
qiān hé
qiān yè
qiān yán
qiān rǎo
qiān zòng
qiān xì
qiān rǎn
qiān chí
qiān tuō
qiān fèi
qiān bì
qiān yán
qiān pò
qiān cuō
qiān hún
qiān wén
qiān zhuō
qiān màn
qiān zhì
qiān jū
qiān sú
qiān shang
qiān zǐ
qiān huáng
qiān gù
qiān zhāi
qiān jì
qiān chē
qiān yuán
qiān jiù
qiān xīn
qiān liàn
qiān bǎn
qiān bēi
qiān lì
qiān niú
qiān lěng
⒈ 拘泥;拘束。
引《史记·孝武本纪》:“羣儒既不能辩明封禪事,又牵拘於《诗》《书》古文而不敢骋。”
唐权德舆《<司徒张公集>序》:“夫文之病也,或牵拘而不能骋,或犇放而不自还。”
宋梅尧臣《观何君宝画》诗:“乃知戴嵩笔,能出韩干徒。 干马精神在韁勒, 嵩牛怒鬭无牵拘。”
牵qiān(1)(动)拉(人或牲口):~手|~着牛。(2)(动)牵涉:~连|~制。
拘读音:jū,gōu[ jū ]1. 逮捕或扣押:拘捕。拘系。拘留。拘拿。拘囚。拘禁。拘押。
2. 限,限制:拘束。拘谨。不拘小节。
3. 固执,不变通:拘泥。拘礼。拘迂。