què shuō
què huò
què dài
què qǔ
què bà
què yuè
què hòu
què bèi
què xíng
què dǎo
què bì
què liú
què dùn
què yǐ
què sǐ
què shàn
què sǎo
què fù
què shè
què bìng
què lì
què lì
què zuò
què guān
què sào
què bù
què què
què zǒu
què tuì
què dí
què lùn
què cái
què lüè
què shuō
què cì
què fēi
què guī
què lǎo
què qù
què jué
què qì
què lián
què dì
què cái
què zú
què shēng
què lì
què gù
què sū
què wàng
què jí
què gōu
què shā
què huí
què xià
què lái
què hái
què shuāng
jìng tuì
liú tuì
jī tuì
lián tuì
hòu tuì
bǐng tuì
qiú tuì
què tuì
jiǎn tuì
miǎn tuì
jiǎn tuì
quàn tuì
yá tuì
hē tuì
kuī tuì
bài tuì
qū tuì
nì tuì
cù tuì
biǎn tuì
bīng tuì
zǎo tuì
fù tuì
pī tuì
zǎo tuì
huī tuì
chè tuì
xī tuì
jiǎn tuì
yǒng tuì
chì tuì
chén tuì
qīng tuì
chù tuì
nèi tuì
fàng tuì
liǎn tuì
cí tuì
jiǎn tuì
kuì tuì
lǚ tuì
chōng tuì
cái tuì
jìng tuì
xiāo tuì
yì tuì
gōng tuì
bù tuì
qǐng tuì
nuò tuì
jìn tuì
gé tuì
dào tuì
yū tuì
fó tuì
bìn tuì
hé tuì
yǐn tuì
suō tuì
lè tuì
gǔ tuì
dǎ tuì
shuāi tuì
yǐn tuì
dàn tuì
jīn tuì
bì tuì
qián tuì
fèi tuì
bāo tuì
shǎn tuì
gài tuì
jǐn tuì
lún tuì
yì tuì
bà tuì
gào tuì
qióng tuì
bēn tuì
qiān tuì
bìng tuì
qiàn tuì
hái tuì
zhòu tuì
shàn tuì
qǐ tuì
náo tuì
dùn tuì
diē tuì
róng tuì
⒈ 亦作“却退”。
⒉ 击退。
引《国语·晋语七》：“魏颗以其身却退秦师于辅氏，亲止杜回，其勋铭於景钟。”
⒊ 后退；撤退。
引《汉书·王商传》：“商起，离席与言，单于仰视商貌，大畏之，迁延却退。”
《旧五代史·晋书·少帝纪》：“丙辰奏，大军自遂城却退至满城。”
清梅曾亮《送韩珠船序》：“一使其言塞事阻，迁延却退，常以无事。”
⒋ 退还。
引宋苏轼《论高丽买书利害札子》：“所以熙寧中通判杭州日，因其餽送书中不称本朝正朔，却退其物，待其改书称用年号，然后受之。”
⒌ 减退。
引叶圣陶《祖母的心》：“应当一面服药，一面用冰囊贴着身体，却退热势。”
却què(1)（动）后退：退～｜～步。(2)（动）使退却：～敌。(3)（动）推辞；拒绝：推～｜～之不恭。(4)（动）去；掉：冷～｜忘～。（副）表示转折；比“倒、可”的语气略轻：冷～｜忘～。（副）表示转折；比“倒、可”的语气略轻
退读音：tuì退tuì(1)（动）本义：向后移动：向后移动(2)（动）使向后移动：～兵。(3)（动）退出：～场｜～党。(4)（动）减退；下降：～热｜～烧。(5)（动）退还：～钱｜～票。(6)（动）把已定的事撤销：～婚｜～亲。