què cái
què xíng
què dì
què bèi
què dǎo
què lái
què yǐ
què jué
què qǔ
què guī
què bìng
què hòu
què shā
què bì
què shuō
què qù
què lián
què sào
què huí
què lì
què shè
què cái
què fēi
què lùn
què sǐ
què xià
què cì
què sū
què gōu
què lǎo
què shuō
què hái
què lì
què què
què zuò
què bà
què zǒu
què dùn
què lì
què huò
què tuì
què bù
què dài
què liú
què lüè
què wàng
què shàn
què shēng
què zú
què yuè
què guān
què qì
què jí
què fù
què gù
què sǎo
què dí
què shuāng
wán shàn
gòu shàn
hù shàn
bù shàn
què shàn
juàn shàn
yǔ shàn
dān shàn
zōng shàn
fēng shàn
què shàn
yáng shàn
gòu shān
xié shàn
ěr shàn
péng shàn
rǔ shàn
yù shàn
bān shàn
yǒng shàn
wǔ shàn
gōng shàn
kuí shàn
fāng shàn
diào shàn
zèng shàn
zhé shàn
tí shàn
hū shàn
qū shàn
pū shan
yáo shàn
xiòng shàn
mén shàn
biān shàn
zhú shàn
mò shàn
chǒu shàn
bō shàn
sǎn shàn
líng shàn
tái shàn
dǎ shàn
yōng shàn
shǔ shàn
zhì shàn
jīn shàn
mí shàn
hū shan
tuán shàn
què shàn
wēn shàn
liáng shàn
hù shàn
bái shàn
dài shàn
bǎo shàn
diāo shàn
jiāo shàn
fēng shàn
qīng shàn
hé shàn
gǔ shàn
qiè shàn
mén shàn
fèng shàn
gé shàn
mù shàn
yuán shàn
gōu shàn
xíng shàn
diàn shàn
luán shàn
sā shàn
xuē shàn
zāi shàn
diàn shàn
gé shan
lún shàn
chuāng shàn
gé shan
jiǎo shàn
huà shàn
gǔ shàn
hé shàn
qiū shàn
shǒu shàn
bān shàn
diàn shàn
pú shàn
hū shan
wō shàn
xiāng shàn
guī shàn
máo shàn
yuè shàn
gòu shān
lóng shàn
zhàng shàn
yāo shàn
yǐ shàn
jiāo shàn
chōu shàn
gē shàn
⒈ 亦作“却扇”。古代行婚礼时新妇用扇遮脸,交拜后去之。后用以指完婚。
引北周庾信《为梁上黄侯世子与妇书》:“分杯帐里,却扇牀前。”
唐封演《封氏闻见记·花烛》:“近代婚嫁有障车、下壻、却扇及观花烛之事。”
清纪昀《阅微草堂笔记·槐西杂志三》:“灞州一宦家娶妇,甫却扇,新婿失声狂奔出。”
清纪昀《阅微草堂笔记·槐西杂志三》:“却扇之夕,风扑花烛灭者再。”
仰翻扇面。
却què(1)(动)后退:退~|~步。(2)(动)使退却:~敌。(3)(动)推辞;拒绝:推~|~之不恭。(4)(动)去;掉:冷~|忘~。(副)表示转折;比“倒、可”的语气略轻:冷~|忘~。(副)表示转折;比“倒、可”的语气略轻
扇读音:shàn,shān[ shàn ]1. 摇动生风取凉的用具:扇子。扇坠(扇柄下端的装饰物)。扇面儿。扇形。
2. 指板状或片状的屏:门扇。隔扇。
3. 量词,用于门窗等:一扇门。