guàn dú
guàn jí
guàn dǐng
guàn rú
guàn jìn
guàn tán
guàn qū
guàn fó
guàn zhì
guàn jī
guàn hé
guàn cóng
guàn gāng
guàn shù
guàn lǒu
guàn guā
guàn wò
guàn yuán
guàn zhù
guàn jiāng
guàn mù
guàn gài
guàn kǒu
guàn rù
guàn sàng
guàn shū
guàn yóu
guàn cháng
guàn qū
guàn jìn
guàn yīn
guàn zǎo
guàn qú
guàn jiāng
guàn liú
guàn pì
guàn zūn
guàn chàng
guàn fèi
guàn bì
guàn xǐ
guàn lù
guàn zuì
guàn téng
guàn zhù
guàn mù
guàn nóng
guàn tōng
guàn dí
guàn dàng
guàn dì
guàn yì
guàn chàng
guàn mǎng
guàn guàn
guàn shuǐ
guàn zhāng
guàn miào
jī tán
shè tán
zhèng tán
qīng tán
tài tán
jiào tán
dào tán
yǒng tán
yì tán
qiū tán
dēng tán
kǎn tán
fén tán
lùn tán
wáng tán
fēng tán
quán tán
jìng tán
tiān tán
yuè tán
zhì tán
tà tán
méng tán
dōng tán
xuán tán
jiā tán
zāo tán
huā tán
jiāo tán
wén tán
lì tán
gēng tán
chú tán
yuán tán
chái tán
xīng tán
sì tán
gē tán
zhōng tán
yáo tán
gū tán
wǎng tán
méi tán
léi tán
shén tán
yín tán
fēng tán
huán tán
cí tán
yóu tán
zhù tán
jì tán
yuè tán
qiú tán
hán tán
qiū tán
qí tán
ní tán
jīn tán
běi tán
jiǎng tán
fó tán
xiān tán
jù tán
bá tán
jiāo tán
huáng tán
jìng tán
dì tán
cí tán
bài tán
jiè tán
jì tán
wéi tán
pīng tán
lù tán
liáo tán
guàn tán
⒈ 原为地名。后用以代指有德行的地方官吏。
引晋张华《博物志》卷七：“太公为灌坛令， 武王梦妇人当道夜哭，问之，曰：‘吾是东海神女，嫁於西海神童。今灌坛令当道，废我行。我行必有大风雨，而太公有德，吾不敢以暴风雨过，是毁君德。’ 武王明日召太公，三日三夜，果有疾风暴雨从太公邑外过。”
南朝梁庾肩吾《从驾喜雨》诗：“赦詔还京兆，归神出灌坛。”
唐杜甫《题郪原郭三十二明府茅屋壁》诗：“云散灌坛雨，春青彭泽田。”
唐高适《同房侍御山园新亭与邢判官同游》诗：“灌坛有遗风， 单父多鸣琴。”
灌guàn(1)（动）浇；灌溉：引水～田。(2)（动）倒进去或装进去（多指液体、气体或颗粒状物体）：～了一瓶热水｜风雪呼呼～进门来｜那响亮的声音直往他耳朵里～。(3)（动）指录音：～唱片。
坛读音：tán坛(1)（名）本义：土筑高台；用于祭祀会盟等。(2)（名）土台；多在上面种花：花～｜草～。(3)（名）某些会道门设立的拜神集会的组织。(4)（名）口小腹大的陶器：酒～。(5)（名）指文艺界或体育界：艺～｜丘～。