fén lǒng
fén yuán
fén yíng
fén duī
fén sì
fén mù
fén lú
fén yuàn
fén zhú
fén lǒng
fén shān
fén huā
fén tián
fén jì
fén tái
fén diǎn
fén piāo
fén yǎn
fén tǔ
fén bēi
fén yú
fén kē
fén líng
fén tóu
fén quān
fén suǒ
fén shǒu
fén ān
fén zhào
fén zhǒng
fén sù
fén lěi
fén chǎng
fén cāng
fén shǐ
fén qiū
fén dì
fén dūn
fén jí
fén jǐng
fén bāo
fén cè
fén qǐ
fén fēng
fén yáng
fén shān
fén tán
fén rǎng
yóu tán
zāo tán
wáng tán
wéi tán
gēng tán
quán tán
guàn tán
yuè tán
kǎn tán
fén tán
huā tán
jì tán
shén tán
cí tán
pīng tán
wén tán
xīng tán
fēng tán
qiū tán
dì tán
méi tán
wǎng tán
jìng tán
huán tán
fó tán
gē tán
gū tán
jī tán
jiāo tán
yuán tán
zhèng tán
dēng tán
jiā tán
chái tán
méng tán
tiān tán
huáng tán
qiū tán
chú tán
běi tán
qīng tán
yì tán
zhù tán
xiān tán
jù tán
shè tán
sì tán
zhōng tán
qí tán
jiào tán
dōng tán
jì tán
yuè tán
lù tán
tà tán
lùn tán
jiǎng tán
jiāo tán
hán tán
ní tán
bá tán
cí tán
fēng tán
liáo tán
yín tán
xuán tán
dào tán
zhì tán
léi tán
yáo tán
yǒng tán
tài tán
bài tán
jīn tán
jìng tán
jiè tán
qiú tán
lì tán
⒈ 坟前的祭坛。 宋洪迈《容斋三笔·土木偶人》：“赵德甫作《金石録》，其跋汉居摄坟坛二刻石云：‘其一上谷府卿坟坛，其一祝其卿坟坛。曰坟坛者，古未有土木像，故为坛以祀之。
引两汉时皆如此。’”
俞樾《茶香室三钞·桃俊》引南朝梁陶弘景《真诰》“桃俊字翁仲”自注：“今冢在钱唐临平，坟坛歷然。”
鲁迅《集外集·阻郁达夫移家杭州》诗：“坟坛冷落将军岳，梅鹤凄凉处士林。”
坟fén（名）坟墓；埋葬死人的穴和上面的坟头：～墓｜～地｜～头。
坛读音：tán坛(1)（名）本义：土筑高台；用于祭祀会盟等。(2)（名）土台；多在上面种花：花～｜草～。(3)（名）某些会道门设立的拜神集会的组织。(4)（名）口小腹大的陶器：酒～。(5)（名）指文艺界或体育界：艺～｜丘～。