jiān qǐ
jiān cǎi
jiān cì
jiān xí
jiān shù
jiān háo
jiān wén
jiān zēng
jiān dá
jiān huā
jiān jiān
jiān shì
jiān jiǎn
jiān zòu
jiān biǎo
jiān chuán
jiān tiān
jiān guǎn
jiān má
jiān bù
jiān yǒng
jiān yán
jiān sù
jiān fú
jiān sù
jiān tàn
jiān dú
jiān zhá
jiān cǎo
jiān pǔ
jiān shū
jiān zhǐ
jī tàn
gōu tàn
dǎ tàn
mì tàn
lè tàn
yì tàn
shì tàn
xīng tàn
kān tàn
kuī tàn
zhā tàn
chān tàn
xiòng tàn
kēng tàn
yōu tàn
bāo tàn
cè tàn
àn tàn
zhēn tàn
shào tàn
dēng tàn
jǐng tàn
xué tàn
xiāng tàn
dié tàn
qù tàn
chá tàn
tǐ tàn
dí tàn
jiān tàn
hē tàn
cì tàn
qù tàn
chán tàn
cáo tàn
nì tàn
chū tàn
chū tàn
zuān tàn
zhuī tàn
zhuī tàn
⒈ 铨释，探讨。
引严迪昌《清词史》第四编第一章：“他的词与现实生活隔离甚远，值得一提的是他对龚自珍的词心深能笺探。”
笺jiàn(1)(名)注解：～注。(2)(名)写信或题词用的纸：信～｜便～。(3)(名)信札。笺jiān(1)注释：～注。(2)小幅华贵的纸张，古时用以题咏或写书信：便～。信～。(3)书信：～札。～牍。华～。(4)文体名，书札、奏记一类：～奏。奏～（多呈皇后、太子、诸王）。
探读音：tàn探tàn(1)（动）基本义：试图发现（隐藏的事物或情况）：试图发现（隐藏的事物或情况）(2)（动）做侦察工作的人：～子。(3)（动）看望：～望｜～病。(4)（动）向前伸出头或上体：～头～脑｜～身。(5)（动）〈方〉过问：～询｜～讨。