kě qǔ
kě qī
kě dá
kě hū
kě nài
kě nì
kě mǐn
kě āi
kě lián
kě bù
kě xìn
kě dàn
kě xī
kě huái
kě suǒ
kě bēi
kě zhī
kě xīn
kě lián
kě shēn
kě kào
kě jìn
kě shì
kě kuì
kě dì
kě zhě
kě céng
kě è
kě xīn
kě cǎn
kě néng
kě fǒu
kě chǔn
kě yù
kě hǎn
kě guān
kě ér
kě chā
kě yào
kě gǎn
kě tòng
kě kě
kě lí
kě shēng
kě shà
kě jiàn
kě shā
kě yù
kě dūn
kě zōng
kě mǐn
kě chī
kě mù
kě chuán
kě yǐ
kě bǐ
kě fēng
kě xiāng
kě pín
kě jiàn
kě zēng
kě biàn
kě hǎo
kě wèi
kě ér
kě lè
kě jiàn
kě wú
kě pà
kě sà
kě shuō
kè hán
kě yú
kě xǔ
kě kǒu
kě nǎo
kě dàn
kě kān
kě wèi
kě bí
kě chēn
kě yì
kě shí
kě shěn
kě chǐ
kě chěn
kě jìng
kě niàn
kě chéng
kě xíng
kě zhōng
kě ài
kě ài
kě tàn
kě qì
kě guài
kě bù
kě cā
kě zuò
kě shèn
kě dài
kě nài
kě hài
kě hèn
kě biàn
kě zhe
kě dào
kě wàng
kě guì
kě qīn
kě jīn
kě wù
kě bǎo
kě jū
kě jù
kě shèng
kě shāng
kě jiā
kě xiào
kě shǒu
kě rén
kě tīng
kě xǐ
kě mǐn
kě yí
kě dā
kě tǐ
kě è
kě shì
kě qiǎo
kě lǜ
kě zé
kě jiā
kě bì
kě shì
kě yàn
kě lái
jīng wèi
jǐng wèi
kě wèi
jìng wèi
chóu wèi
jǔ wèi
jí wèi
bǐng wèi
dàn wèi
huáng wèi
yōu wèi
yín wèi
gōng wèi
cāi wèi
zhī wèi
zhòng wèi
kuì wèi
lǐn wèi
jǐn wèi
sān wèi
dàn wèi
ràng wèi
wú wèi
gù wèi
jū wèi
qiān wèi
jiǎn wèi
sǒng wèi
bī wèi
qiān wèi
jīng wèi
xiū wèi
kuì wèi
luó wèi
jiàn wèi
zhuì wèi
jǐng wèi
kùn wèi
lián wèi
xiāng wèi
lǐn wèi
bù wèi
yīn wèi
kǒng wèi
qiè wèi
yín wèi
bù wèi
⒈ 令人畏惧。
引《书·大禹谟》：“可爱非君？可畏非民？”
孔颖达疏：“言君可畏者岂非民乎？”
《左传·文公七年》“夏日之日也” 晋杜预注：“夏日可畏。”
唐韩愈《寄三学士》诗：“颶起最可畏，訇哮簸陵丘。”
清王士禛《池北偶谈·谈异五·孙文定》：“目睢盱可畏。”
⒉ 令人敬畏。
引《论语·子罕》：“后生可畏，焉知来者之不如今也。”
《敦煌变文集·佛说观弥勒菩萨上生兜率天经讲经文》：“仙乐隐隐以引前，天女依依而后送，一道光明可畏。”
宋曾巩《王无咎字序》：“补之明经术，为古文辞，其材卓然可畏也。”
令人畏惧。
1. 允许：许可。认可。宁可。
2. 能够：可见。可能。可以。不可思议。
3. 值得，认为：可怜。可悲。可亲。可观。可贵。可歌可泣。
4. 适合：可身。可口。可体。
5. 尽，满：可劲儿干。
6. 大约：年可二十。“潭中鱼可百许头”。
7. 表示转折，与“可是”、“但”相同。
8. 表示强调：他可好了。
9. 用在反问句里加强反问语气：都这么说，可谁见过呢？
10. 用在疑问句里加强疑问语气：这件事他可同意？
11. 姓。
畏读音：wèi畏wèi(1)（形）本义：害怕：害怕(2)（动）畏惧。(3)（动）佩服。