chà zé
chā é
chà jìn
chà guǎn
chāi rén
chà rèn
chà píng
chà chuǎn
chà shā
chà fán
chā bié
chà lì
chà pèi
chà mén
chà yǒng
chà bǔ
chà lì
chà yí
chāi yì
chà lǜ
chà shì
chà zé
chà shuǎng
chà yá
chà dì
chà piào
chà yáo
chà diē
chāi lǚ
chà dài
chà qí
chà é
chà lán
chà chú
chà jiàng
chà chí
chà diǎn
chà xuǎn
chà shēng
chà kān
chāi shǐ
chà zhēng
chà miù
chà shāng
chà pái
chāi fū
chà qí
chā jù
chāi qiǎn
chà shū
chā yì
chà xùn
chà děng
chà cān
chà fēn
cī xù
chāi guān
chà wéi
chà dié
chà fā
chà tè
chà qián
chà cì
chà miù
chà kē
chà liàng
chà pǐn
chà zhù
chà quē
chà wù
chà chí
chà chà
chà dù
chà bā
chā chí
chā luò
chà tóu
chà lùn
chā shù
cī hù
chā cuò
chā jià
chā é
cī jiān
chà nǐ
chà bù
chà fǎ
chà chéng
chāi bō
差互cīhù
(1) 交错
英intersect;crisscross⒈ 错过时机；差错。 《南史·范晔传》：“二十二年九月……上於武帐冈祖道。
引曄等期以其日为乱， 许耀侍上，扣刀以目曄，曄不敢视，俄而坐散，差互不得发。”
金王若虚《史记辩惑一》：“在‘本纪’则併《无逸》为告殷民，在‘世家’则併《多士》为戒成王，混淆差互，一至於此。”
⒉ 交错；错杂。
引唐柳宗元《至小丘西小石潭记》：“其岸势犬牙差互，不可知其源。”
清梅曾亮《吴淞口验功记》：“太湖三万六千顷……浦溆差互，茭苇怒生。”
1. 〔参（）差〕见“参”。
互读音：hù互hù（副）互相；彼此：～相｜～惠～利｜～不侵犯｜～生｜～结秦晋｜～通有无｜～助组｜～感系数。