chà dié
cī jiān
chà piào
chà jiàng
chà shēng
chà wù
chà chéng
chā shù
chā luò
chà qí
cī hù
chā cuò
chà shā
chāi fū
chà bù
chà chà
chà dì
chà lì
chā yì
chà diǎn
chà zhù
chà dù
chà shì
chà nǐ
chā bié
chà yá
chà é
chà xuǎn
chà fán
chā chí
chà zé
chà kē
chà chí
chà lùn
chà qián
chà shuǎng
chà rèn
chà pái
chà lán
chà fēn
chà zé
chà diē
chà chú
chà fǎ
chà chí
chà pèi
chāi qiǎn
chā jù
chāi shǐ
chà miù
chà zhēng
chā é
chāi bō
chāi yì
chà shū
chāi guān
chà mén
chà bā
chà lǜ
chà quē
cī xù
chāi lǚ
chà liàng
chà yáo
chà chuǎn
chà jìn
chà pǐn
chà bǔ
chà lì
chà xùn
chà kān
chà fā
chā é
chà tóu
chà děng
chà cān
chà shāng
chā jià
chà miù
chà tè
chà wéi
chà dài
chà guǎn
chāi rén
chà yǒng
chà yí
chà píng
chà cì
chà qí
⒈ 差错；误差。
引《吕氏春秋·季夏》：“是月也，命妇官染采，黼黻文章，必以法故，无或差忒。”
《旧五代史·汉书·隐帝纪下》：“尝因乾象差忒，宫中或有怪异。”
宋叶适《故朝奉大夫宋公墓志铭》：“论承平至渡江公卿行事本末，其人贤不肖，无一差忒。”
太平天囯洪仁玕《英杰归真》：“《唐志》又谓天为动物，久则差忒，不得不屡变其法以求之。”
章炳麟《建立宗教论》：“今有四时辰表，甲者密合晷景，无所差忒。”
差错、舛误。
1. 错误：话说差了。
2. 不相当，不相合：差不多。
3. 缺欠：还差十元钱。
4. 不好，不够标准：差等。成绩差。
忒读音：tè,tēi,tuī[ tè ]过分、过甚。通「太」。 【组词】：忒谦