xì dān
xì yuàn
xì huáng
xì yī
xì yuán
xì huà
xì fù
xì tóu
xì rǔ
xì běn
xì yáng
xì yú
xì chàng
xì báo
xì xī
xì dài
xì dé
xì mí
xì jù
xì kè
xì chén
xì shān
xì tái
xì jīng
xì jù
xì yuè
xì cháo
xì xiè
xì màn
xì yú
xì jiǔ
xì xiá
xì píng
xì guǎn
xì qǔ
xì zhàn
xì jǐ
xì yǎn
xì huàn
xì shuō
xì shì
xì gē
xì mǎ
xì shuǐ
xì miàn
xì diào
xì cǎi
xì cí
xì zi
xì niǎo
xì cháo
xì mù
xì zhōu
xì wán
xì zhú
xì mò
xì zhāo
xì fáng
xì lóu
xì chē
xì xiè
xì qín
xì fǎng
xì yì
xì shā
xì sè
xì fǎ
xì yù
xì shuǎ
xì nòng
xì hóng
xì xuè
xì mǎ
xì shù
xì wǔ
xì bān
xì bǐ
xì màn
xì yán
xì chǎng
xì lùn
xì zhuāng
xì yóu
xì xì
xì dàng
xì dú
cháo xuè
chǒu xuè
zhōu xuè
xì xuè
jī xuè
wǔ xuè
tán xuè
diào xuè
xiāng xuè
hān xuè
pái xuè
huī xuè
è xuè
xiào xuè
huī xuè
tiāo xuè
yù xuè
xiá xuè
màn xuè
jīn xuè
yú xuè
huān xuè
yán xuè
shěn xuè
yǐn xuè
sì xuè
cháo xuè
fěi xuè
hē xuè
huān xuè
nüè xuè
huān xuè
bào xuè
làng xuè
戏谑xìxuè
(1) 用诙谐有[.好工具]趣的话开玩笑
英banter;joke⒈ 以诙谐的话取笑，开玩笑。
引《诗·卫风·淇奥》：“宽兮绰兮，猗重较兮；善戏謔兮，不为虐兮。”
汉徐干《中论·法象》：“君子口无戏謔之言，言必有防；身无戏謔之行，行必有检。”
宋张世南《游宦纪闻》卷二：“蜀昔有术士，精於谈天，尤善戏謔。”
明徐渭《漱老谑墨》诗：“世间无事无三昧，老来戏謔涂花卉。”
高云览《小城春秋》第三五章：“新郎新妇喜逐颜开的接受客人的戏谑和祝贺，满屋子是笑声。”
开玩笑。
1. 玩耍：游戏。儿戏。嬉戏。戏豫（嬉游逸乐）。二龙戏珠。
2. 嘲弄，开玩笑：戏言。戏弄。戏谑（用诙谐有趣的话开玩笑）。
3. 戏剧，也指杂技：一出戏。黄梅戏。看戏。演戏。皮影戏。
谑读音：xuè谑xuè（动）〈书〉开玩笑：戏～。