yán cì
yán zhuàng
yán jué
yán shū
yán sè
yán duān
yán yuē
yán yán
yán xì
yán lùn
yán quán
yán tán
yán kōng
yán lún
yán mào
yán luàn
yán zhòng
yán fèi
yán yuàn
yán cí
yán yì
yán jiào
yán bié
yán chuǎn
yán qì
yán jiǎng
yán wèn
yán fā
yán xuān
yán dòng
yán xiào
yán guān
yán qīng
yán shù
yán tǔ
yán zhì
yán huān
yán niǎo
yán guān
yán qiǎo
yán xuè
yán zhōng
yán fù
yán dé
yán chuán
yán fú
yán chēng
yán jù
yán niàn
yán jiàn
yán zhǎn
yán yù
yán zhǐ
yán yǔ
yán miàn
yán shēng
yán pò
yán cí
yán duì
yán lán
yán zhì
yán lù
yán shuō
yán tí
yán shǐ
yán zhě
yán róng
yán yǒng
yán zhāng
yán gōng
yán shì
yán guī
yán yīn
yán wén
yán dào
yán hé
yán jué
yán wù
yán biǎo
yán zé
yán quán
yán shèn
yán bǐ
yán xíng
yán xìn
yán nè
yán xiàng
yán shì
yán zhì
yán cè
yán duō
yán yǔ
yán chì
yán míng
yán yì
yán qín
yán jīn
yán huà
yán mò
yán xiè
yán sì
yán nà
yán dìng
yán xià
yán qíng
yán gào
nüè xuè
yǐn xuè
xiào xuè
huān xuè
diào xuè
huī xuè
xì xuè
yán xuè
sì xuè
màn xuè
tán xuè
shěn xuè
bào xuè
è xuè
xiá xuè
cháo xuè
tiāo xuè
hān xuè
jī xuè
cháo xuè
yú xuè
hē xuè
yù xuè
zhōu xuè
pái xuè
làng xuè
huān xuè
xiāng xuè
chǒu xuè
wǔ xuè
jīn xuè
fěi xuè
huān xuè
huī xuè
⒈ 谈笑戏谑。
引唐高适《淇上酬薛三据兼寄郭少府》诗：“飘颻劳州县，迢递限言謔。”
唐柳宗元《先君石表阴先友记》：“﹝张式等人﹞皆善言謔。”
后蜀何光远《鉴诫录·蜀才妇》：“﹝薛涛﹞才调尤佳，言謔之间，立有詶对。”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
谑读音：xuè谑xuè（动）〈书〉开玩笑：戏～。