huái yè
huái gāo
huái zǎi
huái shí
huái chén
huái yǐng
huái guǎn
huái dǐng
huái shì
huái jiē
huái é
huái lóng
huái yá
huái táo
huái ān
huái gǔ
huái jiāo
huái guó
huái fǔ
huái xuàn
huái sè
huái mèng
huái cáo
huái suì
huái wàng
huái tīng
huái jí
huái shòu
huái cán
huái táng
huái lù
huái suì
huái jī
huái yú
huái mù
huái xià
huái jūn
huái yǐ
huái shù
huái jiāng
huái cǎi
huái yuè
huái ruǐ
huái huǒ
huái tíng
huái wèi
huái wò
huái yá
huái ěr
huái mò
huái yān
huái xíng
huái huā
huái yǎn
huái zǐ
huái xù
huái dòu
huái dì
huái qīng
huái huáng
huái rǎng
huái běn
huái shū
huái gǔn
huái chán
huái shěng
huái kē
huái qú
huái jiǎn
⒈ 槐树和榆树。
引《淮南子·俶真训》：“是故槐榆与橘柚，合而为兄弟； 有苗与三危，通为一家。”
南朝陈徐陵《广州刺史欧阳頠德政碑》：“裁变槐榆，并賑宗亲。”
唐韩愈《示儿》诗：“西偏屋不多，槐榆翳空虚。”
⒉ 古人钻木取火，四季所用木材不同，春用榆，冬用槐，因以之比喻时序。
引唐姚崇《兖州都督于知微碑》：“俄丁穷罚，殆至灭性。虽槐榆屡变，而创痛犹殷。”
槐huái(1)（名）乔木；花淡黄色；结荚果：～豆｜～树｜～黄｜刺～。(2)（Huái）姓。
榆读音：yú榆yú（名）榆树：～芙｜～钱｜～树｜～榔｜桑～暮景。