yīng shù
fēng shù
shuāng shù
bǎi shù
bù shù
kū shù
zōng shù
liè shù
yì shù
qián shù
yáo shù
qí shù
fú shù
biāo shù
duàn shù
liǔ shù
hóng shù
jiàn shù
líng shù
zāi shù
hé shù
zōng shù
jiā shù
qí shù
jiā shù
qī shù
jiǎng shù
tāo shù
qiáo shù
jiàn shù
bǎo shù
dòng shù
yù shù
hóng shù
kūn shù
yuè shù
fàn shù
tū shù
zhí shù
qiáo shù
fāng shù
dēng shù
cái shù
nǚ shù
qiān shù
jǐng shù
rǎng shù
lín shù
yún shù
qīng shù
bì shù
bèi shù
lù shù
bā shù
qǐ shù
róng shù
hán shù
chá shù
yōng shù
táo shù
mù shù
zhǐ shù
là shù
gōng shù
sī shù
huáng shù
huái shù
zhòng shù
mì shù
jú shù
zhū shù
sōng shù
yān shù
sòng shù
fá shù
yuān shù
zuò shù
qióng shù
dú shù
xián shù
lǒng shù
dà shù
fó shù
huái shù
lóng shù
xǐ shù
qí shù
nǎi shù
pá shù
qiān shù
lì shù
táng shù
ān shù
qiū shù
bào shù
zǎn shù
jìn shù
xiāng shù
bīn shù
chǒng shù
wēn shù
chū shù
guǒ shù
shén shù
biǎo shù
chóng shù
zhōng shù
jiàng shù
huǒ shù
xiáng shù
ài shù
guì shù
zì shù
gǒng shù
hè shù
shì shù
jī shù
fēng shù
⒈ 指祇园。 祇陀太子所置之园林。后借称佛寺。参见“祇园”。
引南朝梁沉约《瑞石像铭》：“莫若图妙像於檀香，写遗影於祇树。”
唐陈子昂《夏日暉上人房别参军崇嗣》诗序：“诣祇树而从游，众然旧欵。”
明陈汝元《金莲记·郊遇》：“漫言祇树有缘，落得浮萍无定。”
清姚鼐《鹫峰寺》诗：“寂寂青谿水，萧萧祇树园。”
1. 地神。說文解字：“祇，地祇，提出萬物者也。”如：“神祇”。
2. 安心。《詩經小雅何人斯》：“壹者之來，俾我祇也。”鄭玄箋：“一者之來見我，我則知之，是使我心安也。”
3. 大。《易經繫辭下》：“不遠復，無祇悔。”
树读音：shù树(1)基本义：（名）木本植物的通称：（名）木本植物的通称(2)本义：（动）种植；栽培：（动）种植；栽培(3)（动）树立；建立：建～。(4)姓。