fá xìng
fá pàn
fá móu
fá jiāo
fá mù
fá táng
fá kē
fá yuè
fá shā
fá qǔ
fá rén
fá bīng
fá shēng
fá gǔ
fá zhǐ
fá tàn
fá yì
fá mìng
fá zhì
fá zuì
fá shàn
fá bīng
fá dé
fá qì
fá shān
fá shù
fá yuè
fá tán
fá guó
fá jīn
bīn shù
yún shù
fēng shù
jú shù
nǎi shù
xiáng shù
bǎo shù
sī shù
liè shù
qiū shù
qǐ shù
biǎo shù
zhí shù
tū shù
rǎng shù
fēng shù
hán shù
hóng shù
tāo shù
dēng shù
wēn shù
liǔ shù
yuè shù
qiān shù
qiáo shù
huáng shù
zhōng shù
qī shù
duàn shù
lǒng shù
yōng shù
zuò shù
jī shù
hé shù
qiān shù
shuāng shù
zhū shù
jiàn shù
gǒng shù
qián shù
róng shù
bǎi shù
ài shù
jìn shù
qí shù
fāng shù
dòng shù
zōng shù
yān shù
jiā shù
zōng shù
mì shù
qí shù
chóng shù
yáo shù
guì shù
guǒ shù
lóng shù
huái shù
hè shù
jiàn shù
cái shù
chá shù
lì shù
táo shù
fó shù
qiáo shù
jiā shù
hóng shù
lín shù
yuān shù
bā shù
huǒ shù
bào shù
xián shù
lù shù
jǐng shù
huái shù
jiǎng shù
táng shù
sòng shù
fá shù
chǒng shù
chū shù
nǚ shù
kūn shù
kū shù
qióng shù
fú shù
ān shù
zì shù
yīng shù
bèi shù
xǐ shù
bù shù
zhǐ shù
xiāng shù
jiàng shù
yù shù
là shù
yì shù
mù shù
qí shù
biāo shù
zǎn shù
fàn shù
shì shù
shén shù
gōng shù
bì shù
líng shù
pá shù
zhòng shù
dú shù
qīng shù
dà shù
zāi shù
sōng shù
⒈ 指春秋时宋司马桓魋拔树欲害孔子之事。 《史记·孔子世家》：“孔子去曹适宋，与弟子习礼大树下。 宋司马桓魋欲杀孔子，拔其树。
引孔子去。”
案“拔树”后皆作“伐树”。 《列子·杨朱》：“孔子明帝王之道，应时君之聘，伐树於宋，削迹於卫。”
唐高适《宋中》诗之六：“忆昔鲁仲尼，栖栖此经过，众人不可向，伐树将如何！”
宋王禹偁《甘棠即事简孙何》诗：“坐棠风雅美贤臣，伐树悽悽亦圣人。”
伐fá(1)（动）砍：～树。(2)（动）攻打：讨～。
树读音：shù树(1)基本义：（名）木本植物的通称：（名）木本植物的通称(2)本义：（动）种植；栽培：（动）种植；栽培(3)（动）树立；建立：建～。(4)姓。