tāo shù
biǎo shù
yuè shù
líng shù
huǒ shù
jǐng shù
bǎo shù
lǒng shù
hóng shù
zōng shù
zuò shù
guǒ shù
chá shù
dòng shù
xiāng shù
jìn shù
yáo shù
fàn shù
jiǎng shù
qí shù
bǎi shù
zāi shù
hóng shù
liè shù
pá shù
huáng shù
huái shù
bèi shù
yīng shù
qiáo shù
duàn shù
zhū shù
róng shù
jiàn shù
qǐ shù
tū shù
zhí shù
bù shù
zhǐ shù
jiàn shù
huái shù
bīn shù
qī shù
fó shù
dú shù
rǎng shù
lì shù
hè shù
cái shù
fú shù
liǔ shù
dà shù
zōng shù
sòng shù
bào shù
jiā shù
gōng shù
wēn shù
lù shù
dēng shù
yuān shù
sī shù
yōng shù
zǎn shù
hán shù
qiū shù
biāo shù
chóng shù
ài shù
táng shù
fēng shù
qiān shù
yì shù
chǒng shù
xiáng shù
zì shù
kūn shù
jiàng shù
qiáo shù
fēng shù
yù shù
mì shù
qióng shù
xián shù
lín shù
xǐ shù
qián shù
guì shù
shuāng shù
qí shù
kū shù
bì shù
jī shù
nǎi shù
bā shù
yān shù
yún shù
fāng shù
jiā shù
lóng shù
shì shù
qiān shù
mù shù
táo shù
shén shù
jú shù
chū shù
zhòng shù
ān shù
nǚ shù
hé shù
qīng shù
gǒng shù
fá shù
sōng shù
zhōng shù
là shù
qí shù
⒈ 指松柏之类刚劲的树木。
引南朝陈徐陵《广阳双林寺傅大士碑》：“大士熏禪所憇，独在高巖，爰挺嘉木，是名檮树。”
1. 〔梼杌〕ａ．古代传说中的恶兽；ｂ．古代传说中的恶人；ｃ．中国春秋时楚国的史书。
2. 〔梼昧〕愚昧无知。
3. （檮）
树读音：shù树(1)基本义：（名）木本植物的通称：（名）木本植物的通称(2)本义：（动）种植；栽培：（动）种植；栽培(3)（动）树立；建立：建～。(4)姓。