chuān huò
chuān yù
chuān yuán
chuān lì
chuān héng
chuān tǔ
chuān shǔ
chuān shuǐ
chuān dú
chuān líng
chuān táng
chuān qí
chuān chéng
chuān guāng
chuān jìng
chuān yán
chuān mò
chuān zhèn
chuān cài
chuān lín
chuān sāi
chuān gǔ
chuān guǎn
chuān guī
chuān fǔ
chuān hè
chuān fù
chuān yán
chuān zhǔ
chuān rén
chuān shǒu
chuān jiè
chuān kǒu
chuān hòu
chuān gāng
chuān yóu
chuān sǒu
chuān tú
chuān fáng
chuān qín
chuān wù
chuān bèi
chuān tú
chuān fèi
chuān zī
chuān chuān
chuān zé
chuān jù
chuān méi
chuān shì
chuān diàn
chuān jūn
chuān jù
chuān hóng
chuān sè
chuān dǐ
chuān cén
chuān dǎng
chuān huá
chuān liáng
chuān shì
chuān shī
chuān hé
chuān lù
chuān yuè
chuān liú
chuān xiōng
chuān lù
chuān zhǐ
chuān dì
chuān dǐ
chuān qì
chuān xiù
⒈ 河神。
引南朝梁沉约《三日侍凤光殿曲水宴应制》诗：“川祇奉寿，河宗相礼。”
川chuān(1)（名）（本义）水道；河流：河～。（名）平原、平地：河～。（名）平原、平地(2)（名）（本义）水道；河流：河～。（名）指四川的简称：河～。（名）指四川的简称
祇读音：zhǐ,qí[ qí ]1. 地神。說文解字：“祇，地祇，提出萬物者也。”如：“神祇”。
2. 安心。《詩經小雅何人斯》：“壹者之來，俾我祇也。”鄭玄箋：“一者之來見我，我則知之，是使我心安也。”
3. 大。《易經繫辭下》：“不遠復，無祇悔。”