lìng dàn
lìng kǔn
lìng gǔ
lìng fù
lìng chēng
lìng rén
lìng yí
lìng bǐng
lìng yǐn
lìng pì
lìng yán
lìng yìn
lìng shēng
lìng mó
lìng zūn
lìng jū
lìng shì
lìng jūn
lìng tǎn
lìng sì
lìng cái
lìng tú
lìng rì
lìng jiǔ
lìng qí
lìng zhèng
lìng shū
lìng cháng
lìng xù
lìng qǔ
lìng lì
lìng qīn
lìng yōu
lìng nián
lìng zǐ
lìng fāng
lìng zú
lìng lìng
lìng měi
lìng dàn
lìng qī
lìng jiàn
lìng pīng
lìng diǎn
lìng táng
lìng zhī
lìng zhèng
lìng ài
lìng yuē
lìng piào
lìng cái
lìng mèi
lìng cí
lìng lù
lìng zhāng
lìng sì
lìng míng
lìng pái
lìng shàng
lìng dá
lìng yǐ
lìng wáng
lìng guǐ
lìng jié
lìng zhǔn
lìng hé
lìng xiǎn
lìng shè
lìng chén
lìng zhì
lìng cí
lìng xù
lìng shàn
lìng shǐ
lìng xīng
lìng jiǎ
lìng pǐ
lìng bāng
lìng pú
lìng yóu
lìng shì
lìng zhōng
lìng sè
lìng zhuàng
lìng guān
lìng wàng
lìng gōng
lìng yuè
lìng jì
lìng zé
lìng mǔ
lìng huì
lìng wèn
lìng xī
lìng xù
líng hú
lìng cǎo
lìng yuàn
lìng shì
lìng zhǐ
lìng dé
lìng zhēn
lìng yù
lìng yīn
lìng róng
lìng ài
lìng cī
lìng pén
lìng láng
lìng zhòng
lìng dì
lìng wēi
lìng qì
lìng zhǔ
lìng qì
lìng chì
lìng zī
lìng shū
lìng wén
lìng fàn
lìng gé
róng wēi
chěng wēi
líng wēi
mù wēi
suì wēi
léng wēi
yū wēi
diàn wēi
yǎ wēi
wǔ wēi
fú wēi
fā wēi
dù wēi
kǔn wēi
jìn wēi
liǎn wēi
sì wēi
yín wēi
shēng wēi
cí wēi
xióng wēi
qū wēi
dé wēi
zhàng wēi
dú wēi
quán wēi
zūn wēi
děng wēi
lìng wēi
hóng wēi
xìn wēi
dà wēi
bīng wēi
dú wēi
zhì wēi
bǐng wēi
ēn wēi
fēng wēi
piān wēi
fèn wēi
shī wēi
yīn wēi
líng wēi
huáng wēi
shī wēi
tíng wēi
jìn wēi
mài wēi
táng wēi
chǎn wēi
quán wēi
shì wēi
hǔ wēi
hóng wēi
lián wēi
jì wēi
bī wēi
jiān wēi
qīng wēi
yín wēi
jī wēi
bā wēi
xián wēi
yī wēi
lóng wēi
kǒng wēi
zuò wēi
sī wēi
jīn wēi
yán wēi
miè wēi
nán wēi
dùn wēi
míng wēi
líng wēi
yáng wēi
táng wēi
jiǎ wēi
fàn wēi
shì wēi
zhù wēi
shēn wēi
hán wēi
chén wēi
nüè wēi
hú wēi
⒈ 即丁令威。传说中的神仙名。
引晋陶潜《搜神后记·丁令威》：“丁令威，本辽东人，学道于灵虚山。后化鹤归辽，集城门华表柱。时有少年，举弓欲射之。鹤乃飞，徘徊空中而言曰：‘有鸟有鸟丁令威，去家千年今始归。城郭如故人民非，何不学仙冢垒垒。’遂高上冲天。”
唐白居易《池鹤》诗之二：“池中此鹤鹤中稀，恐是辽东老令威。”
明高启《空明道人诗》：“于今定非死，飞游去何许，海上几秋风，谁传令威语？”
程善之《革命后感事和怀霜作即用其韵》：“归去令威犹海鹤，朅来斥鷃笑溟鹏。”
1. 上级对下级的指示：命令。法令。朝（zhāo）令夕改。
2. 古代官名：县令。令尹。尚书令。
3. 使，使得：令人兴奋。
4. 时节：时令。节令。
5. 美好，善：令名。令辰。令闻（好名声）。
6. 敬辞，用于对方的亲属或有关系的人：令尊。令堂。令岳。令郎。令爱。
7. 短的词调（diào ），散曲中不成套的曲（多用于词调、曲调名）：小令。如梦令。
威读音：wēi威wēi（名）表现出来的能压服人的力量或使人敬畏的气魄：～风｜～势。