shēn yí
shēn chì
shēn gù
shēn zhù
shēn jiù
shēn jiě
shēn chì
shēn hè
shēn kuǎn
shēn lǐng
shēn zhuó
shēn bá
shēn xiè
shēn jǐng
shēn shí
shēn chì
shēn biàn
shēn xī
shēn gòu
shēn dá
shēn fù
shēn jìng
shēn gào
shēn shù
shēn xǔ
shēn xiān
shēn xù
shēn shāng
shēn jiāo
shēn biàn
shēn zǐ
shēn jiǎn
shēn chén
shēn chè
shēn zhù
shēn méng
shēn yuān
shēn liào
shēn duàn
shēn jiǎng
shēn zhāng
shēn qǐng
shēn hán
shēn jǐng
shēn jiàn
shēn shǒu
shēn kòng
shēn shú
shēn bái
shēn shěn
shēn tǐng
shēn zòu
shēn tǎo
shēn shū
shēn wēi
shēn shuō
shēn lǐ
shēn chù
shēn dǎo
shēn dàn
shēn biǎo
shēn dié
shēn zhǔ
shēn xī
shēn fá
shēn huō
shēn jìn
shēn liè
shēn dōu
shēn shū
shēn bù
shēn jù
shēn biàn
shēn chì
shēn lìng
shēn yòu
shēn yǎn
shēn bào
shēn jié
shēn jiàn
shēn zhǎn
shēn shì
shēn sòng
shēn bàn
shēn dí
shēn jiè
shēn zhì
shēn jiū
shēn huà
shēn gōng
shēn jiè
shēn sù
shēn fǔ
shēn chàng
shēn dìng
shēn shēn
shēn hèn
páng jiù
jīn jiù
hàn jiù
cù jiù
zhèng jiù
xiāng jiù
zhěng jiù
zì jiù
fú jiù
fù jiù
fáng jiù
dā jiù
zhōu jiù
shēn jiù
pū jiù
fù jiù
hù jiù
shàn jiù
jí jiù
zhèn jiù
kuāng jiù
yuán jiù
mǐn jiù
huò jiù
chāo jiù
jì jiù
gǎi jiù
juān jiù
kāng jiù
wǎn jiù
yuǎn jiù
liáo jiù
qiǎng jiù
shōu jiù
jiè jiù
bǔ jiù
ào jiù
dài jiù
jīng jiù
yù jiù
qiú jiù
qǐng jiù
shú jiù
bá jiù
shī jiù
dá jiù
mǐn jiù
dé jiù
yíng jiù
jì jiù
zhěng jiù
hū jiù
diào jiù
zhuī jiù
lùn jiù
cún jiù
jìn jiù
jiě jiù
dǎ jiù
wú jiù
kuāng jiù
pū jiù
yǒu jiù
hòu jiù
zhèn jiù
chuí jiù
biǎo jiù
⒈ 替人申冤并予以救助。
引晋袁宏《后汉纪·桓帝纪》：“李膺等被赦，由武申救之也。”
《新唐书·源乾曜传》：“姜晈为嘉贞所排，虽得罪，讫不申救，君子讥焉。”
清侯方域《朋党论上》：“其有误遭网罗者，君子又必申救之。”
陈述他人的冤屈并加以营救。
申shēn(1)（动）说明；陈述：～言｜三令五～。(2)（名）地支的第九位。参看〔干支〕。(3) 上海市的别称；(4) 姓氏；(5) 申时，旧式记时法，相当于十五点到十七点
救读音：jiù救jiù(1)（动）援助使脱离灾难或危险：～命｜挽～｜营～｜搭～｜抢～｜一定要把他～出来。(2)（动）援助人、使物免于（灾难、危险）：～亡｜～荒｜～灾｜～急。