xiān quē
xiān huá
xiān jìng
xiān táo
xiān jiào
xiān lù
xiān shān
xiān lǚ
xiān yǔ
xiān yù
xiān jì
xiān qiú
xiān yè
xiān shǔ
xiān mào
xiān tái
xiān luó
xiān nú
xiān zhōu
xiān tà
xiān hè
xiān yīn
xiān pǔ
xiān dòng
xiān zhōu
xiān gòu
xiān cáo
xiān gě
xiān fán
xiān háng
xiān dǎo
xiān yùn
xiān zǎo
xiān zhǎng
xiān jū
xiān yuè
xiān hè
xiān qī
xiān lì
xiān lú
xiān jì
xiān yuàn
xiān chén
xiān dié
xiān pǔ
xiān jì
xiān pā
xiān zī
xiān zòu
xiān lè
xiān lài
xiān shī
xiān shì
xiān lóu
xiān gé
xiān láo
xiān liú
xiān fú
xiān é
xiān xí
xiān jīn
xiān jiā
xiān zǎo
xiān shī
xiān jīng
xiān guī
xiān láng
xiān jìng
xiān bài
xiān bì
xiān fǎ
xiān qiáo
xiān tī
xiān chūn
xiān jiāng
xiān diǎn
xiān zhě
xiān jì
xiān xiāng
xiān lù
xiān fāng
xiān gé
xiān juàn
xiān kān
xiān xiān
xiān chú
xiān shǐ
xiān jià
xiān yóu
xiān què
xiān fàn
xiān sháo
xiān shǎn
xiān guì
xiān jiè
xiān dàn
xiān qiáo
xiān mù
xiān fān
xiān háo
xiān lǐ
xiān ráo
xiān tuó
xiān chóu
xiān nǚ
xiān mén
xiān chǎng
xiān dào
xiān bǐ
xiān lìng
xiān wēng
xiān jǐ
xiān zōng
xiān yuán
xiān qiú
xiān huà
xiān gū
xiān huì
xiān ér
xiān shěng
xiān shū
xiān gǔ
xiān lǘ
xiān dié
xiān tuì
xiān guǎn
xiān bù
xiān yùn
xiān guān
xiān líng
xiān fèng
xiān máo
xiān xiá
xiān piān
xiān kū
xiān bó
xiān fēi
xiān jǐng
xiān jū
xiān gōng
xiān xuān
xiān fǔ
xiān cén
xiān shǒu
xiān hú
xiān fū
xiān shēng
xiān yè
xiān fēng
xiān bì
xiān yán
xiān qù
xiān tán
xiān chá
xiān qiè
xiān guǒ
xiān cài
xiān yí
xiān jué
xiān pǐn
xiān yàn
xiān zǐ
xiān zhōu
xiān jī
xiān chàng
xiān wèi
xiān qǔ
xiān shì
xiān zhuàn
xiān rén
xiān dān
xiān hé
xiān guān
xiān hàn
xiān yú
xiān kè
xiān yù
xiān jìn
xiān shù
xiān lù
xiān mèi
xiān jī
què yè
huái yè
hú yè
xiān yè
guǒ yè
yòu yè
luán yè
jǐ yè
cáng yē
lán yè
quàn yè
fèng yè
dì yè
gōng yè
céng yè
fú yè
xuān yè
fǎn yè
fáng yè
yǐn yè
hú yè
zēng yè
xuē yè
jìn yè
féng yè
áo yè
kuāng yè
lún yè
jiǎng yè
zhōng yè
féng yè
cí yè
chén yè
jiǎng yè
dōng yè
liáo yè
wǎn yè
dān yè
shū yè
jiāo yè
⒈ 唐时门下、中书两省在宫中左右掖，因以“仙掖”借称门下、中书两省。
引唐沉佺期《和户部岑尚书参迹枢揆》诗：“御柳垂仙掖，公槐覆礼闈。”
唐姚合《和卢给事酬裴员外》诗：“夕郎夜直吟仙掖，天乐和声下禁楼。”
唐姚合《西掖寓直春晓闻残漏》诗：“直庐仙掖近，春气曙犹寒。”
唐张籍《酬白二十二舍人早春曲江见招》诗：“仙掖高情客，相招共一过。”
仙xiān(1)（名）仙人；神仙：～境。(2)（形）轻松；自在。
掖读音：yè,yē[ yè ]1. 用手扶着别人的胳膊：扶掖。
2. 扶持别人：掖护。奖掖。
3. 古同“腋”，旁边。