lán tíng
lán xiù
lán jiǎn
lán shè
lán zhāng
lán yáo
lán yá
lán ruò
lán ài
lán fāng
lán liáo
lán jīn
lán yóu
lán zǐ
lán zé
lán dū
lán yù
lán zhào
lán yè
lán kè
lán shēng
lán yàn
lán gāo
lán qí
lán gāi
lán jīn
lán tuó
lán shí
lán shí
lán fáng
lán tāng
lán jìn
lán shì
lán shì
lán cǎo
lán zhào
lán dān
lán shǔ
lán yú
lán yè
lán zhù
lán pǔ
lán tái
lán gāng
lán xūn
lán xūn
lán jiāo
lán huì
lán gé
lán guì
lán chéng
lán yān
lán dēng
lán xiāng
lán dàn
lán shē
lán xùn
lán pén
lán gàn
lán fén
lán zhǔ
lán yuè
lán qiū
lán sūn
lán zhōu
lán huái
lán báo
lán yīng
lán shěng
lán mèng
lán yán
lán zhōu
lán jīn
lán náo
lán huā
lán yīn
lán táng
lán jia
lán zhī
lán wèi
lán gāo
lán zhǐ
lán tiáo
lán nà
lán yì
lán huì
lán gāng
lán xiū
lán guī
jǐ yè
liáo yè
fèng yè
hú yè
jiǎng yè
lán yè
zēng yè
cáng yē
cí yè
fáng yè
shū yè
luán yè
huái yè
féng yè
fǎn yè
céng yè
jiǎng yè
jiāo yè
hú yè
chén yè
xiān yè
wǎn yè
quàn yè
gōng yè
dōng yè
kuāng yè
dì yè
xuē yè
féng yè
lún yè
yǐn yè
jìn yè
xuān yè
zhōng yè
yòu yè
dān yè
fú yè
què yè
áo yè
guǒ yè
⒈ 掖庭的美称。指后宫嫔妃所居之地。
引《旧唐书·礼仪志三》：“妾谬处椒闈，叨居兰掖……罔极之思，载结於因心；祗肃之怀，实深於明祀。”
唐郭正一《奉和太子纳妃太平公主出降》：“桂宫初服冕，兰掖早升笄。”
宋程大昌《考古编·立武后》：“武氏往以才行选入后庭，誉重椒围，德光兰掖。”
兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。
掖读音：yè,yē[ yè ]1. 用手扶着别人的胳膊：扶掖。
2. 扶持别人：掖护。奖掖。
3. 古同“腋”，旁边。