fǎn mèi
gǎo mèi
liǎn mèi
fèn mèi
qún mèi
lián mèi
xíng mèi
hóng mèi
luó mèi
lí mèi
dì mèi
jīn mèi
gǒng mèi
chǐ mèi
zhāng mèi
pàn mèi
fǎn mèi
yáng mèi
méng mèi
yù mèi
jié mèi
cháng mèi
fēng mèi
pěng mèi
zuǒ mèi
yǔ mèi
yǎn mèi
fēng mèi
yuán mèi
ruò mèi
huī mèi
zhí mèi
rǎng mèi
zhàng mèi
cāo mèi
lián mèi
yī mèi
shǎn mèi
jiě mèi
fēn mèi
yú mèi
xiān mèi
xuē mèi
bǎ mèi
bié mèi
tóu mèi
juān mèi
fán mèi
shǒu mèi
⒈ 执袖。犹握别。
引唐皇甫枚《三水小牍·王知古》：“今旦有友人将归於崆峒旧隐者，僕饯之伊水滨，不胜离觴；既掺袂，马逸，復不能止，失道至此耳。”
前蜀韦庄《酬吴秀才霅川相送》诗：“掺袂客从华下散，棹舟人向镜中归。”
宋曾巩《与舍弟别舟岸间相望感叹成咏》：“舟陆空相望，掺袂即千里。”
执袖不使人离去，用以指离别。