jiù yāng
jiù huǐ
jiù xiè
jiù bài
jiù yán
jiù tè
jiù shěng
jiù zuì
jiù guò
jiù yáo
jiù xiáng
jiù xìn
jiù hài
jiù lìn
jiù suì
jiù zhé
jiù lèi
jiù huǐ
jiù zé
jiù jiè
jiù jiào
jiù chǒu
jiù táo
jiù lì
jiù zhèng
jiù xìn
jiù yù
jiù shì
jiù gǔ
jiù è
jiù qiān
jiù qiǎn
jiù huàn
jiù mèi
jiù fá
jiù zhēng
yōu huǐ
bài huǐ
zèn huǐ
xiàn huǐ
chī huǐ
bīng huǐ
shí huǐ
fén huǐ
bāo huǐ
gòu huǐ
zhāo huǐ
yù huǐ
dǐ huǐ
duǎn huǐ
mà huǐ
chái huǐ
chōu huǐ
zǐ huǐ
dǎo huǐ
pǐ huǐ
zhòng huǐ
huá huǐ
sǔn huǐ
jí huǐ
chán huǐ
tíng huǐ
dì huǐ
jī huǐ
shàn huǐ
wū huǐ
jìn huǐ
jī huǐ
xīng huǐ
tān huǐ
jiǎn huǐ
gòu huǐ
zhà huǐ
āi huǐ
qú huǐ
jiāo huǐ
zǎn huǐ
gòu huǐ
shāo huǐ
xiāo huǐ
dù huǐ
bēng huǐ
diāo huǐ
mà huǐ
tuí huǐ
diāo huǐ
gǎi huǐ
quán huǐ
xiào huǐ
xián huǐ
shàn huǐ
qǔ huǐ
chōng huǐ
chāi huǐ
kū huǐ
zì huǐ
cán huǐ
cī huǐ
chè huǐ
lún huǐ
xiāo huǐ
qīn huǐ
sī huǐ
chú huǐ
guó huǐ
yí huǐ
hē huǐ
biǎn huǐ
jí huǐ
zhuī huǐ
pī huǐ
qīng huǐ
zhuó huǐ
zāo huǐ
bèi huǐ
zēng huǐ
zhuì huǐ
líng huǐ
tòng huǐ
qī huǐ
fěi huǐ
dié huǐ
duàn huǐ
wū huǐ
yí huǐ
jǔ huǐ
jī huǐ
cuī huǐ
qiǎn huǐ
léi huǐ
qì huǐ
qiào huǐ
pái huǐ
cāi huǐ
bèi huǐ
chuí huǐ
jiù huǐ
diāo huǐ
shāng huǐ
fēi huǐ
láo huǐ
bàng huǐ
sù huǐ
⒈ 归咎，诋毁。
引《三国志·魏志·牵招传》：“何敢慢易咎毁大人。”
⒉ 犹咎悔。
引三国魏刘劭《人物志·七缪》：“夫实厚之士，交游之间，必每所在肩称，上等援之，下等推之。苟不能周，必有咎毁。”
咎jiù(1)（名）过失；罪：～由自取。(2)（动）怪罪；处分：既往不～。(3)（形）凶：体～（吉凶）。
毁读音：huǐ毁huǐ(1)（动）破坏；糟蹋：～损｜～坏｜～弃｜拆～。(2)（动）烧掉：烧～｜焚～｜销～。(3)（动）毁谤：诋～｜～谤｜～誉。(4)（动）〈方〉把成件的旧东西改成别的东西（多指衣服）：～裤子｜～衣服。