chái lì
chái jì
chái lín
chái duī
chái bì
chái fēi
chái zhā
chái cù
chái jīng
chái jī
chái mù
chái zhà
chái huǐ
chái yíng
chái pán
chái gǔ
chái liáo
chái yóu
zhài lù
chái shān
chái bà
chái duǒ
chái jí
chái yuán
chái zào
chái hú
chái cǎo
chái jí
chái hù
chái guān
chái chē
chái jiōng
chái sāi
chái bā
chái piàn
chái jī
chái yǐng
chái mǐ
chái gùn
chái dōu
chái bì
chái pán
chái wàng
chái hé
chái gào
chái dāo
chái shuǐ
chái yān
chái dào
chái sāng
chái sù
chái lián
chái chéng
chái fáng
chái jià
chái huo
chái zhú
chái duàn
chái tàn
chái yáo
chái chí
chái zào
chái jí
chái cí
chái hù
chái léi
chái mén
chái shì
chái zhuō
chái yǒu
chái xīn
chái tán
chái tóu
chái lí
chái tuán
chái sī
chú huǐ
diāo huǐ
qì huǐ
zǐ huǐ
duàn huǐ
jiǎn huǐ
cāi huǐ
xiāo huǐ
léi huǐ
qú huǐ
duǎn huǐ
xiào huǐ
sī huǐ
jiāo huǐ
zhāo huǐ
bēng huǐ
zì huǐ
dù huǐ
chōng huǐ
chī huǐ
xīng huǐ
lún huǐ
xiāo huǐ
cán huǐ
jī huǐ
pǐ huǐ
pái huǐ
mà huǐ
quán huǐ
bài huǐ
guó huǐ
bèi huǐ
jìn huǐ
yù huǐ
diāo huǐ
zǎn huǐ
gòu huǐ
dié huǐ
chán huǐ
jiù huǐ
āi huǐ
tòng huǐ
diāo huǐ
xiàn huǐ
wū huǐ
shí huǐ
bāo huǐ
bèi huǐ
jí huǐ
tíng huǐ
shāo huǐ
biǎn huǐ
hē huǐ
jí huǐ
sù huǐ
wū huǐ
fēi huǐ
sǔn huǐ
chè huǐ
zhà huǐ
qīn huǐ
zhòng huǐ
láo huǐ
qiǎn huǐ
yōu huǐ
jī huǐ
gòu huǐ
zhuì huǐ
bàng huǐ
líng huǐ
zhuī huǐ
chōu huǐ
dǐ huǐ
tuí huǐ
zāo huǐ
gǎi huǐ
shàn huǐ
qǔ huǐ
qīng huǐ
qī huǐ
jī huǐ
chāi huǐ
tān huǐ
kū huǐ
pī huǐ
mà huǐ
chái huǐ
yí huǐ
yí huǐ
jǔ huǐ
qiào huǐ
shàn huǐ
fěi huǐ
dǎo huǐ
huá huǐ
dì huǐ
chuí huǐ
bīng huǐ
zèn huǐ
fén huǐ
zēng huǐ
cī huǐ
cuī huǐ
shāng huǐ
xián huǐ
zhuó huǐ
gòu huǐ
⒈ 谓居丧哀甚，瘦损如柴。参见“柴毁骨立”。
引唐杨炯《中书令汾阴公薛振行状》：“太夫人薨，公每哭呕血，杖而后起。上见公柴毁，泣曰：‘朕遂不识卿，卿事朕君父一致，遂至於灭性，可谓孝子。’”
《新唐书·胶东王道彦传》：“荷土就坟，躬蒔松柏，偃庐柴毁，虽亲友不復识。”
因居丧过度哀痛，衰瘦如枯柴。《新唐书．卷七八．宗室传．淮安王神通传》：「荷土就坟，躬莳松柏，偃庐柴毁，虽亲友不复识。」唐．杨烱〈中书令汾阴公薛振行状〉：「太夫人薨，公每哭呕血，杖而后起。上见公柴毁，泣曰：『朕遂不识卿，卿事朕君父一致，遂至灭性，可谓孝乎！』」也作「柴瘠」。
柴chái(1)（名）柴火：～草。(2)〈方〉（形）干瘦；不松软。(3)姓。
毁读音：huǐ毁huǐ(1)（动）破坏；糟蹋：～损｜～坏｜～弃｜拆～。(2)（动）烧掉：烧～｜焚～｜销～。(3)（动）毁谤：诋～｜～谤｜～誉。(4)（动）〈方〉把成件的旧东西改成别的东西（多指衣服）：～裤子｜～衣服。