xié shuō
xié chǎn
xié chí
xié duó
xié hǔ
xié qiú
xié jù
xié kǒng
xié líng
xié qū
xié líng
xié dùn
xié liǎn
xié hé
xié zhì
xié mǎn
xié jiàng
xié zhí
xié wū
xié jūn
xié wū
xié qū
xié biàn
xié cóng
xié xī
xié yòu
xié lèi
xié bī
xié jiān
xié pò
xié fú
xié zhī
xié fù
xié jié
yǔn jiàng
dàn jiàng
bī jiàng
bō jiàng
bèi jiàng
hái jiàng
míng jiàng
qǔ jiàng
quàn xiáng
xié jiàng
dié jiàng
ér jiàng
shuāng jiàng
zhì jiàng
pàn jiàng
chōng jiàng
zé jiàng
wén jiàng
jiàn jiàng
qǐ xiáng
kē jiàng
qīn jiàng
rù jiàng
kēng jiàng
xīn jiàng
nèi jiàng
nì jiàng
méng jiàng
yíng jiàng
téng jiàng
mǎo jiàng
jiǎn jiàng
bō jiàng
chū jiàng
fú jiàng
táo jiàng
dǔ jiàng
qiú xiáng
jiǔ jiàng
guāng jiàng
yuè jiàng
bái jiàng
nà xiáng
kǎo jiàng
chù jiàng
tóu xiáng
shēng jiàng
dǎ jiàng
lún jiàng
qǐng xiáng
shēng jiàng
guī xiáng
yǐ jiàng
jiā jiàng
dēng jiàng
chén jiàng
yuē jiàng
jiē jiàng
shōu xiáng
yì jiàng
xù jiàng
zhé jiàng
mài jiàng
qiān jiàng
dì jiàng
lí jiàng
dié jiàng
kuān jiàng
jī jiàng
juān jiàng
kōng jiàng
luán jiàng
shòu xiáng
shì jiàng
xià jiàng
qǐ jiàng
biǎn jiàng
bān jiàng
zhà xiáng
sù jiàng
zhòu jiàng
zǐ jiàng
yǐ xiáng
sǐ jiàng
huǎn jiàng
chà jiàng
fān jiàng
jìn jiàng
yǐ jiàng
yòu xiáng
guì jiàng
zhāo xiáng
⒈ 迫使降服；被迫投降。
引唐韩愈《＜张中丞传＞后叙》：“城陷，贼以刃胁降廵，廵不屈。”
宋李纲《申省措置酌情处断招降盗贼状》：“及与官军已入贼巢，逃避无所，乃始祈哀乞降，保全性命，出於事不获已，此胁降也。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第二章第一节：“匈奴用迫害、诱惑等方法，要苏武投降， 苏武早拼一死，坚持不屈，击败了匈奴胁降的诡谋。”
胁(1)（名）从腋下到腰上的部分。(2)（动）胁迫。
降读音：jiàng,xiáng[ jiàng ]1. 下落，落下：下降。降旨。降临。降旗。空降。
2. 减低，贬抑：降低。降价。降职。降解（jiě）。降心相从（抵制自己心志以服从别人）。
3. 姓。