xùn sè
xùn jì
xùn dì
xùn wèi
xùn bì
xùn tì
xùn cí
xùn guó
xùn mǐn
xùn dùn
xùn yán
xùn dùn
xùn xīn
xùn kuì
xùn zhí
xùn cí
xùn ràng
xùn jiē
xùn qīng
xùn zuò
xùn yè
xùn fú
xùn zhì
xùn pàn
xùn qiān
xùn kàng
xùn xiè
xùn mèi
xùn cháo
xùn xùn
wēi ràng
chōng ràng
shàn ràng
huì ràng
shǔ ràng
liǎng ràng
gōng ràng
yuàn ràng
chéng ràng
qiáo ràng
hù ràng
gòu ràng
cí ràng
bù ràng
zhuǎn ràng
kè ràng
zūn ràng
rén ràng
chū ràng
fèn ràng
rěn ràng
yī ràng
dé ràng
hē ràng
jiào ràng
shàn ràng
qiǎn ràng
jǐn ràng
kuì ràng
chǐ ràng
jiāo ràng
shì ràng
xùn ràng
yīn ràng
qiào ràng
tuì ràng
jìn ràng
yú ràng
nì ràng
bēi ràng
tuī ràng
gù ràng
jiù ràng
sān ràng
bù ràng
chén ràng
yǔn ràng
lián ràng
xiǎo ràng
jiāo ràng
fàng ràng
xùn ràng
qiàn ràng
yù ràng
kěn ràng
zhì ràng
xiāng ràng
jiǎng ràng
qián ràng
gē ràng
yì ràng
duǒ ràng
mín ràng
dǐ ràng
xì ràng
qū ràng
huī ràng
le ràng
qiē ràng
jǐn ràng
bì ràng
kuān ràng
sù ràng
qiān ràng
láo ràng
jié ràng
xuān ràng
zǔ ràng
gù ràng
lǐ ràng
zhū ràng
cí ràng
liú ràng
zū ràng
qiān ràng
jìng ràng
qū ràng
⒈ 亦作“逊攘”。犹谦让。
引《史记·滑稽列传褚少孙论》：“臣幸得以经术为郎，而好读外家传语。窃不逊让，復作故事滑稽之语六章，编之於左。”
《汉书·萧望之传》：“不奉法自修，踞慢不逊攘。”
颜师古注：“攘，古让字。”
《晋书·殷浩传》：“适足以明逊让之风，弘优贤之礼。”
明高明《琵琶记·一门旌奖》：“牛氏善諫其父，克相其夫，罔怀嫉妒之心，实有逊让之美。”
鲁迅《故事新编·采薇》：“伯夷逊让了一番之后，倒也应允了。”
逊xùn(1)（动）让出（帝王的位子）：～位。(2)（动）谦虚；谦恭：谦～｜出言不～。(3)（动）〈书〉差；比不上；不及：～色｜稍～一筹。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。