móu zéi
fǎn zéi
kòu zéi
móu zéi
dùn zéi
cán zéi
tōu zéi
mài zéi
dào zéi
dǎng zéi
xiāng zéi
shǔ zéi
huò zéi
wǎng zéi
bāng zéi
xiōng zéi
dié zéi
chóu zéi
fáng zéi
jù zéi
wū zéi
piàn zéi
guǐ zéi
mǐ zéi
máo zéi
qiāng zéi
dù zéi
fēi zéi
shuǐ zéi
mín zéi
cè zéi
qiè zéi
kè zéi
dǔ zéi
huáng zéi
yāo zéi
kuī zéi
bái zéi
piāo zéi
jū zéi
chán zéi
mù zéi
zì zéi
pō zéi
dú zéi
féi zéi
luàn zéi
jié zéi
piào zéi
cāi zéi
tǎo zéi
jūn zéi
dùn zéi
lù zéi
jiān zéi
kuáng zéi
háo zéi
jié zéi
yú zéi
guó zéi
jī zéi
dǐng zéi
bì zéi
guàn zéi
huá zéi
cuàn zéi
hòng zéi
qín zéi
huǒ zéi
wén zéi
máo zéi
kè zéi
zuò zéi
yín zéi
sǐ zéi
huá zéi
chāo zéi
sù zéi
nì zéi
wǔ zéi
liú zéi
niǎo zéi
mǎ zéi
cǎo zéi
bì zéi
é zéi
jiāng zéi
cán zéi
hǎi zéi
nú zéi
jiā zéi
tōng zéi
gǔ zéi
⒈ 后用以喻剽窃名誉，掠夺民财的坏人。
引语本《诗·大雅·大田》“及其蟊贼” 毛传：“食根曰蟊，食节曰贼。”
《史记·孝景本纪》唐司马贞述赞：“条侯出将，追奔逐北。坐见梟剠，立翦牟贼。”
《新唐书·元载传》：“而诸子牟贼，聚敛无涯艺，轻浮者奔走。”
1. 〔牟平〕地名，在中国山东省。
贼读音：zéi贼zéi(1)（名）偷东西的人。(2)（名）做大坏事的人（多指危害国家和人民的人）。(3)（形）邪的；不正派的。(4)（形）狡滑：老鼠真～。(5)（动）〈书〉伤害：戕～。贼zéi（副）〈方〉多用于不满意或不正常的地方：～凉｜～冷｜～热。