kòu chǎng
kòu luàn
kòu shì
kòu ráng
kòu hài
kòu xīn
kòu méi
kòu chāo
kòu bào
kòu fēn
kòu lüè
kòu dí
kòu fú
kòu chóu
kòu chāo
kòu jiǎ
kòu nán
kòu fēng
kòu zéi
kòu bào
kòu rǎo
kòu jǐng
kòu rǎng
kòu jìng
kòu niè
kòu qiè
kòu bī
kòu liáng
kòu chóu
kòu piāo
kòu jié
kòu tuō
kòu dān
kòu huàn
kòu lǔ
kòu jǐng
kòu niè
kòu tōu
kòu lái
kòu jiān
kòu xiān
kòu biān
kòu dèng
kòu pàn
kòu dào
kòu zhàn
kòu lìng
kòu nì
kòu zhì
kòu jù
kòu lüè
kòu róng
kòu nüè
gǔ zéi
chóu zéi
jié zéi
wén zéi
qiè zéi
yín zéi
shuǐ zéi
mín zéi
huá zéi
dùn zéi
kè zéi
jiān zéi
guó zéi
é zéi
dié zéi
cán zéi
dú zéi
sǐ zéi
mài zéi
bì zéi
tōu zéi
dǎng zéi
móu zéi
huá zéi
hòng zéi
mù zéi
cǎo zéi
jiāng zéi
piàn zéi
jiā zéi
féi zéi
móu zéi
pō zéi
huáng zéi
yú zéi
huò zéi
cán zéi
fáng zéi
jié zéi
yāo zéi
dù zéi
kuī zéi
jù zéi
cuàn zéi
chán zéi
lù zéi
mǐ zéi
cè zéi
guàn zéi
bái zéi
zì zéi
luàn zéi
kuáng zéi
niǎo zéi
hǎi zéi
dǐng zéi
bì zéi
qín zéi
qiāng zéi
dào zéi
zuò zéi
cāi zéi
chāo zéi
kè zéi
guǐ zéi
xiōng zéi
piào zéi
piāo zéi
nì zéi
wǔ zéi
bāng zéi
mǎ zéi
sù zéi
tōng zéi
dǔ zéi
huǒ zéi
xiāng zéi
kòu zéi
dùn zéi
jūn zéi
wū zéi
wǎng zéi
tǎo zéi
shǔ zéi
fǎn zéi
liú zéi
máo zéi
fēi zéi
háo zéi
nú zéi
jī zéi
máo zéi
jū zéi
⒈ 亦作“宼贼”。盗匪；敌寇。
引《书·舜典》：“帝曰：‘ 皋陶 ！蛮夷猾夏，寇贼姦宄。’”
《后汉书·刘盆子传》：“时青徐大飢，寇贼蜂起，众盗以崇勇猛，皆附之，一岁间至万餘人。”
唐韩愈《论淮西事宜状》：“既是土人护惜乡里，比来未有处分，犹愿自备衣粮，共相保聚，以备寇贼。”
明唐顺之《廷试策》：“故以之知人，则其知如神者也：以之安民，则其仁如天者也；以之除盗贼，则如舜之玄德在上而寇贼姦宄者自消也。”
许地山《女国士》：“如今边疆这么吃紧，寇贼这样猖狂，做子民当以身许国，扫除夷虏才是正理。”
寇kòu(1)（名）强盗或外来的侵略者（也指敌人）：海～｜外～。(2)（动）敌人来侵略：入～。(3)（Kòu）姓。
贼读音：zéi贼zéi(1)（名）偷东西的人。(2)（名）做大坏事的人（多指危害国家和人民的人）。(3)（形）邪的；不正派的。(4)（形）狡滑：老鼠真～。(5)（动）〈书〉伤害：戕～。贼zéi（副）〈方〉多用于不满意或不正常的地方：～凉｜～冷｜～热。