jiàn jìn
jiàn mèng
jiàn xiū
jiàn dù
jiàn shī
jiàn è
jiàn bá
jiàn wáng
jiàn gēng
jiàn dú
jiàn xiàn
jiàn zhēn
jiàn chài
jiàn yán
jiàn lèi
jiàn dá
jiàn lǐ
jiàn shēn
jiàn zhǔ
jiàn shù
jiàn chǒng
jiàn gào
jiàn jī
jiàn cǎo
jiàn zhěn
jiàn jǔ
jiàn zhuó
jiàn yù
jiàn xiǎng
jiàn yán
jiàn juàn
jiàn zhuī
jiàn yáng
jiàn xiǎng
jiàn zhēn
jiàn pì
jiàn dào
jiàn diàn
jiàn dǎo
jiàn zhāng
jiàn xìn
jiàn tóu
jiàn qǐn
jiàn xīn
jiàn shū
jiàn fú
jiàn chén
jiàn bì
jiàn jū
jiàn yǐn
jiàn kǒu
jiàn xí
jiàn yǎn
jiàn jiǎng
jiàn réng
jiàn zhì
jiàn jiè
jiàn shí
jiàn zǔn
⒈ 指推荐人的文书。
引明沉德符《野获编·督抚·秦中丞》：“盖一时西臺诸公痛恨之，遂坐永錮，至今人惜之，荐剡不絶於公车。”
清顾炎武《与李星来书》：“今春荐剡，几徧词坛。”
⒉ 引申作推荐。
引明吾丘瑞《运甓记·太真绝裾》：“如今虽蒙刘公荐剡，薄沾寸禄，无甚烦难职守。”
清王士禛《池北偶谈·谈故四·征聘不至》：“康熙己未，博学宏词之徵，内外荐剡百八十餘人。”
荐jiàn（动）推举；介绍：举～｜推～｜～人。荐jiàn(1)（名）〈书〉草。(2)（名）〈书〉草垫子：草～。
剡读音：yǎn,shàn[ yǎn ]1. 尖，锐利：“曾枝剡棘”。
2. 削，刮：剡木为楫。