jiàn yán
jiàn gēng
jiàn mèng
jiàn lǐ
jiàn xiǎng
jiàn juàn
jiàn yǐn
jiàn dù
jiàn zhuó
jiàn xiū
jiàn jìn
jiàn zhēn
jiàn zhěn
jiàn lèi
jiàn yǎn
jiàn zhǔ
jiàn xiǎng
jiàn diàn
jiàn gào
jiàn shí
jiàn shī
jiàn bá
jiàn fú
jiàn wáng
jiàn zhuī
jiàn jiǎng
jiàn zhāng
jiàn qǐn
jiàn xīn
jiàn xiàn
jiàn kǒu
jiàn xí
jiàn chén
jiàn jǔ
jiàn dú
jiàn jiè
jiàn shēn
jiàn dǎo
jiàn è
jiàn dào
jiàn zǔn
jiàn jī
jiàn bì
jiàn jū
jiàn xìn
jiàn yán
jiàn pì
jiàn chǒng
jiàn yù
jiàn zhēn
jiàn réng
jiàn chài
jiàn zhì
jiàn cǎo
jiàn yáng
jiàn dá
jiàn shū
jiàn shù
jiàn tóu
⒈ 连年灾荒;连续灾荒。
引《左传·僖公十三年》:“晋荐饥。”
孔颖达疏引李巡曰:“连岁不熟曰荐。”
宋苏轼《喜雨亭记》:“五日不雨则无麦……十日不雨则无禾。无麦无禾,岁且荐饥,狱讼繁兴,而盗贼滋炽。”
见“荐饥”。亦作“荐飢”。连年灾荒;连续灾荒。荐,通“洊”。 《北史·儒林传下·黎景熙》:“或恐极阳生阴,秋多雨水,年復不登,人将无颜。如又荐飢,为虑更甚。”
清陆以湉《冷庐杂识·担粥》:“道光癸巳, 林文忠公抚吴,冬荐饥。”
连年灾荒,作物歉收。《左传.僖公十三年》:「冬,晋荐饥,使乞籴于秦。」《国语.吴语》:「天夺吾食,都鄙荐饥。」也作「洊饥」。
荐jiàn(动)推举;介绍:举~|推~|~人。荐jiàn(1)(名)〈书〉草。(2)(名)〈书〉草垫子:草~。
饥读音:jī饥jī饿:~餐渴饮|如~似渴。饥jī(名)饥荒:大~。