jiàn shí
jiàn luán
jiàn shǎng
jiàn wù
jiàn cái
jiàn chè
jiàn wèi
jiàn yuán
jiàn ào
jiàn rén
jiàn jú
jiàn quán
jiàn xuǎn
jiàn mèi
jiàn lüè
jiàn héng
jiàn chéng
jiàn zhǐ
jiàn guān
jiàn xǔ
jiàn cǎi
jiàn qǔ
jiàn bá
jiàn zhāo
jiàn liàng
jiàn wēi
jiàn dá
jiàn míng
jiàn gǔ
jiàn lín
jiàn zhī
jiàn chá
jiàn jiè
jiàn tuán
jiàn dào
jiàn wā
jiàn hú
jiàn dìng
jiàn qiè
jiàn gé
jiàn liàng
jiàn zhōng
jiàn jiè
jiàn qǔ
jiàn tái
jiàn hé
jiàn biàn
jiàn bié
jiàn shì
jiàn yú
jiàn chè
jiàn duàn
jiàn suì
⒈ 后用“鑑澄”表示明察，辨识。
引语本《淮南子·说山训》：“人莫鑑於沫雨，而鑑於澄水者，以其休止不荡也。”
晋葛洪《抱朴子·贵贤》：“鉴澄人物，不以经神，唯识玩弄可以悦心志。”
鉴jiàn(1)（名）镜子（古代用铜制成）。(2)（动）照：水清可～。(3)（动）仔细看；审察：～别｜～定。(4)（名）可以作为警戒或引为教训的事：引以为～｜前车之覆；后车之～。(5)（动）旧式书信套语；用在开头的称呼之后；表示请人看信：惠～｜台～｜钧～。
澄读音：chéng,dèng[ chéng ]1. 水静而清：澄莹。澄酒（淡酒）。澄汰。澄澈。澄湛。澄廓。澄清。澄碧。澄净。澄静。澄明。