liáo gé
liáo gē
liáo zhōu
liáo yè
liáo shì
liáo suì
liáo shì
liáo dǎng
liáo hé
liáo xī
liáo huāng
liáo biān
liáo tiān
liáo yuè
liáo cháo
liáo kuò
liáo shǐ
liáo huǎn
liáo duì
liáo jì
liáo màn
liáo hè
liáo luàn
liáo bǎn
liáo shēn
liáo jié
liáo shěn
liáo rèn
liáo chuān
liáo liáo
liáo luò
liáo huì
liáo kuò
liáo xiòng
liáo xī
liáo yuǎn
liáo kōng
liáo yuán
liáo shēng
liáo chǒu
liáo jué
liáo miǎo
liáo zhuó
liáo hǎi
liáo liàng
liáo dīng
liáo jiǒng
liáo zé
liáo zǔ
liáo kuò
liáo kuàng
liáo huàn
liáo kuò
liáo kǒu
liáo láng
liáo dōng
liáo jǐng
liáo yòu
liáo rào
liáo xí
liáo rú
liáo miǎn
liáo lǒng
liáo zuǒ
liáo chéng
liáo yáng
liáo màn
liáo rǎng
liáo diān
liáo suǒ
liáo qián
liáo xiǎn
liáo sāi
liáo pèi
liáo xiǎng
liáo sú
liáo shì
liáo yáo
liáo jiāng
liáo jiǒng
liáo rào
liáo shēn
liáo zǔ
liáo pì
liáo yǎo
liáo zú
liáo lǎng
chán kuò
kōng kuò
hóng kuò
tuī kuò
liáo kuò
liáo kuò
huī kuò
fú kuò
ěr kuò
liáo kuò
hóng kuò
miǎo kuò
kuān kuò
liáo kuò
liào kuò
xū kuò
fù kuò
kāi kuò
hóng kuò
liáo kuò
lún kuò
fū kuò
xiōng kuò
qīng kuò
huí láng
chéng kuò
kuàng kuò
dà kuò
kuāng kuò
wù kuò
qīng kuò
wēi kuò
yǐ kuò
kuò kuò
⒈ 辽阔广大貌。
引《淮南子·俶真训》：“达人之学也，欲以通性於辽廓，而觉於寂漠也。”
《文选·孙绰＜游天台山赋＞》：“太虚辽廓而无阂，运自然之妙有。”
李周翰注：“辽廓，广远也。”
吴组缃《山洪》十一：“使这辽廓的河边显得热闹，另一方面又似乎衬托得更加荒凉。”
⒉ 犹辽远。参见“辽远”。
引唐王昌龄《淇上酬薛据兼寄郭微》诗：“吾谋适可用，天道岂辽廓。”
清黄景仁《沁园春·送安桂浦之广平》词：“此去关河，大都辽廓，匹马嘶风度浊漳。”
⒊ 犹久远。
引唐孙樵《龙多山录》：“传闻丹成而蜕，驾鹤腾天，一去辽廓，千载寂寞。”
清方文《枞川苦雨柬李仲山孙子谷》诗：“屈指贫交三五人，经旬阻雨亦辽廓。”
辽liáo（形）远：～阔。辽liáo（名）朝代；公元907…1125契丹人耶律阿保机所建；在我国北部；初名契丹；938年（一说947年）改称辽。
廓读音：kuò廓kuò(1)（形）广阔：寥～｜～落（形容空阔寂静）。(2)（名）外部的周围：轮～。