liáo luàn
liáo jiāng
liáo xí
liáo kuò
liáo suì
liáo dōng
liáo chéng
liáo yè
liáo rǎng
liáo biān
liáo shì
liáo huì
liáo hè
liáo pèi
liáo jǐng
liáo liàng
liáo zhōu
liáo láng
liáo yuǎn
liáo zuǒ
liáo xiǎng
liáo yuè
liáo cháo
liáo jiǒng
liáo duì
liáo zǔ
liáo shēn
liáo rào
liáo yáo
liáo kuàng
liáo tiān
liáo jiǒng
liáo hé
liáo pì
liáo qián
liáo gé
liáo rào
liáo shǐ
liáo miǎn
liáo zé
liáo kōng
liáo zhuó
liáo shì
liáo yáng
liáo shěn
liáo shì
liáo jué
liáo dǎng
liáo lǒng
liáo lǎng
liáo chǒu
liáo xiòng
liáo luò
liáo shēn
liáo huǎn
liáo shēng
liáo kuò
liáo bǎn
liáo sāi
liáo suǒ
liáo xiǎn
liáo chuān
liáo rèn
liáo xī
liáo diān
liáo jié
liáo dīng
liáo miǎo
liáo màn
liáo màn
liáo kuò
liáo yòu
liáo xī
liáo huāng
liáo zú
liáo jì
liáo yǎo
liáo rú
liáo huàn
liáo kǒu
liáo yuán
liáo gē
liáo sú
liáo hǎi
liáo liáo
liáo kuò
liáo zǔ
bié hè
mù hè
sōng hè
hóng hè
xuán hè
huáng hè
jīng hè
kuà hè
qín hè
hú hè
jī hè
chǒng hè
xiān hè
guī hè
huī hè
fēng hè
chóng hè
luán hè
méi hè
qī hè
fǎng hè
lí hè
shòu hè
yì hè
jià hè
yù hè
líng hè
guàn hè
qīng hè
shēng hè
yī hè
shuāng hè
shǐ hè
shuǐ hè
yě hè
hǎi hè
guǎ hè
yún hè
xiǎng hè
fēng hè
shā hè
yuán hè
gǎo hè
tuó hè
guī hè
lóng hè
kòng hè
fèng hè
xiǎng hè
qí hè
pēng hè
wèi hè
xuān hè
lù hè
gū hè
yù hè
ruì hè
bái hè
huà hè
dú hè
xuě hè
chú hè
diào hè
liáo hè
diào hè
⒈ 指辽东丁令威得仙化鹤归里事。
引唐刘禹锡《遥和白宾客分司初到洛中戏呈冯尹》：“冥鸿何所慕， 辽鹤乍飞迴。”
宋周邦彦《点绛唇·伤感》词：“辽鹤归来，故乡多少伤心地。”
元赵孟頫《东阳八景楼》诗：“羽士曾闻辽鹤语，征人又见塞鸿飞。”
宁调元《壬子感事四章》之一：“不食帝羓终积憾，似闻辽鹤有啼痕。”
⒉
引辽东人丁令威，学道后化鹤归辽，徘徊空中而言曰：“有鸟有鸟丁令威，去家千年今始归。”
事见晋陶潜《搜神后记》卷一。后以“辽鹤”指代千年。 前蜀杜光庭《刁子宗勉太尉谒灵池朱真人洞词》：“伏惟仙君道逸冥鸿，寿逾辽鹤。”
辽liáo（形）远：～阔。辽liáo（名）朝代；公元907…1125契丹人耶律阿保机所建；在我国北部；初名契丹；938年（一说947年）改称辽。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。