mǎng lǔ
mǎng zhuàng
mǎng rán
mǎng làng
mǎng mǎng
mǎng shì
mǎng yuán
mǎng mì
mǎng hàng
mǎng cāng
mǎng yāng
mǎng lín
mǎng lǔ
mǎng dàng
mǎng miǎo
mǎng duó
mǎng tiào
mǎng dàng
mǎng miǎo
mǎng máng
mǎng zhuàng
mǎng hàn
mǎng fū
mǎng yǎng
mǎng cǎo
jí lǔ
xuě lǔ
chá lǔ
mǎng lǔ
xiè lǔ
qì lǔ
kuàng lǔ
jiāo lǔ
shū lǔ
yán lǔ
cái lǔ
mǎng lǔ
jǐng lǔ
lüè lǔ
dí lǔ
zhǎ lǔ
piāo lǔ
yú lǔ
guǎng lǔ
zǒu lǔ
gān lǔ
jiǎn lǔ
méi lǔ
fú lǔ
xì lǔ
yōng lǔ
chì lǔ
cūn lǔ
piāo lǔ
dùn lǔ
cū lǔ
gàn lǔ
xián lǔ
wán lǔ
gāng lǔ
háng lǔ
cū lǔ
xì lǔ
huò lǔ
xì lǔ
jí lǔ
chún lǔ
shā lǔ
dà lǔ
⒈ 粗疏;马虎。
引唐寒山《诗》之一六一:“男儿大丈夫,作事莫莽卤。”
宋王禹偁《观邻家园中种黍示嘉祐》诗:“播种甚莽卤,苗稼安能起。”
宋叶适《太府少卿福建运判直宝谟阁李公墓志铭》:“上玩下怠,施置莽卤,恐祸不可测。”
⒉ 模糊不明。
引宋叶适《寄题锺秀才咏归堂》:“课儿读《易》夜参五,香烬销沉灯莽卤。”
粗鲁随便,不以为意。
莽mǎng(1)(名)密生的草:丛~|草~。(2)(形)〈书〉大。(3)(Mǎng)姓。莽mǎng(形)鲁莽:~撞。
卤读音:lǔ卤lǔ(1)(名)盐卤;熬盐时剩下的黑色液体;有毒;可使豆浆凝结成豆腐。也叫卤水。(2)(名)卤素;氟、氯、溴、碘、砹五种元素的统称。也叫卤族。(3)(动)用盐水加五香或用酱油煮:~口条(卤煮猪舌)。(4)(名)用肉类、鸡蛋等做汤加淀粉而成的浓汁。(5)(名)(~儿)饮料的浓汁:茶~儿。