lǔ bèn
lǔ hú
lǔ sù
lǔ rén
lǔ bì
lǔ lián
lǔ zhuó
lǔ zhì
lǔ xuē
lǔ zhī
lǔ zhuō
lǔ nán
lǔ bān
lǔ dá
lǔ dào
lǔ guǎn
lǔ diàn
lǔ gǎo
lǔ shī
lǔ jí
lǔ shèng
lǔ zhī
lǔ piáo
lǔ rì
lǔ sī
lǔ yáng
lǔ bàng
lǔ jiǔ
lǔ sòng
lǔ jī
lǔ cài
lǔ zhé
lǔ cè
lǔ sāng
lǔ xùn
lǔ bān
lǔ hāng
lǔ mǎng
lǔ dùn
lǔ jīng
lǔ wèi
lǔ rú
lǔ shǐ
lǔ xué
lǔ sǒu
lǔ zhì
lǔ yú
lǔ fū
lǔ nè
lǔ ruò
lǔ qín
lǔ dùn
lǔ yán
lǔ shì
lǔ zhí
lǔ gàng
lǔ gē
qī shèng
xī shèng
qí shèng
lǔ shèng
qǐ shèng
sān shèng
shén shèng
fēi shèng
zōng shèng
shū shèng
hù shèng
háo shèng
yóu shèng
dà shèng
nǐ shèng
yè shèng
huáng shèng
liè shèng
dàn shèng
yuān shèng
ní shèng
gū shèng
bǐ shèng
yī shèng
xī shèng
tiān shèng
chōng shèng
qí shèng
shī shèng
hóng shèng
wǔ shèng
shù shèng
míng shèng
shùn shèng
hàn shèng
máng shèng
biǎo shèng
sì shèng
jiǔ shèng
gǒng shèng
hòu shèng
fǔ shèng
jù shèng
bǐng shèng
ruì shèng
rù shèng
cāng shèng
qín shèng
jiǔ shèng
shì shèng
yì shèng
yù shèng
zhēng shèng
ruì shèng
xián shèng
fán shèng
xiān shèng
zhǔ shèng
xīn shèng
rén shèng
dǔ shèng
lèi shèng
huì shèng
cān shèng
qí shèng
kǒng shèng
yà shèng
cǎo shèng
guān shèng
cì shèng
fù shèng
qīng shèng
yì shèng
cháo shèng
líng shèng
⒈ 指孔子。
引唐鲍溶《寓兴》诗：“鲁圣虚泣麟， 楚狂浪歌凤。”
唐陆龟蒙《袭美先辈复示荣唱再抒鄙怀用伸酬谢》诗：“粤若鲁圣出，正当周德衰。”
⒉ 指鲁班。
引郭沫若《东风集·在西安参观工厂》：“阿房遗址成场厂， 鲁圣前规见表仪。”
自注：“‘鲁圣’指鲁班，民间称为圣人。”
鲁lǔ(1)（形）迟钝；笨：愚～｜～钝。(2)（形）莽撞；粗野：粗～｜～莽。鲁lǔ(1)周朝国名；在山东曲阜一带。(2)山东的别称。(3)（Lǔ）姓。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。