mèi qǐn
mèi sè
mèi dào
mèi róu
mèi huò
mèi shù
mèi zǐ
mèi ào
mèi yuè
mèi gǔ
mèi ài
mèi yè
mèi xiào
mèi bǐ
mèi wài
mèi shì
mèi chéng
mèi yì
mèi qì
mèi yǎn
mèi yào
mèi zhū
mèi cǎo
mèi yú
mèi màn
mèi xíng
mèi tài
mèi xiù
mèi qǔ
mèi mèi
mèi yán
mèi dié
mèi shì
mèi cí
mèi zào
mèi zào
mèi fù
mèi hǎo
mèi lì
mèi qù
mèi wǔ
mèi jiāo
mèi sú
mèi shàng
mèi jǐng
bù yuè
duì yuè
dài yuè
chōng yuè
huān yuè
wèi yuè
dàn yuè
zhāo yuè
yí yuè
jiāo yuè
mù yuè
shì yuè
chán yuè
xǐ yuè
qīn yuè
lè yuè
qià yuè
chóu yuè
fú yuè
gǎn yuè
yú yuè
róng yuè
fèi yuè
qī yuè
yú yuè
chéng yuè
fēng yuè
qīng yuè
yì yuè
biàn yuè
xīn yuè
wǎn yuè
qìng yuè
gē yuè
fǎ yuè
xīn yuè
jiā yuè
kuài yuè
kǎi yuè
zhēn yuè
chéng yuè
dà yuè
wù yuè
hé yuè
xīn yuè
qīng yuè
fù yuè
huī yuè
liú yuè
dūn yuè
hān yuè
kuì yuè
fǔ yuè
gǒu yuè
huān yuè
mèi yuè
ài yuè
dān yuè
hè yuè
qǔ yuè
yù yuè
dān yuè
huān yuè
⒈ 讨好；取悦。
引宋苏轼《影答形》诗：“妍媸本在君，我岂相媚悦。”
明方孝孺《与采苓先生》：“今宾客游于门墻者，多佞辞卑色以媚悦为事，鲜有致忠爱之言者。”
清刘开《知己说》：“后世君子，处乡里之间，其才气学识，卓然异乎众人，一旦受当事之知，遂心驰势利，变刚正之操，以事媚悦。”
鲁迅《集外集拾遗·文艺的大众化》：“若文艺设法俯就，就很容易迎合大众，媚悦大众。”
媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。
悦读音：yuè悦yuè(1)（形）高兴；愉快。(2)（动）使愉快：取～｜喜～｜欣～｜心～诚服。(3)（Yuè）姓。