huān xiào
huān yóu
huān xiū
huān róng
huān yǔ
huān jǔ
huān xīn
huān xīn
huān qìng
huān yàn
huān gòu
huān fú
huān hǎo
huān tóu
huān yú
huān mén
huān rán
huān chì
huān téng
huān jiào
huān cóng
huān gù
huān qià
huān biàn
huān shì
huān xīn
huān shi
huān qíng
huān yù
huān lè
huān wèi
huān ài
huān yǒng
huān hū
huān juàn
huān kuài
huān yì
huān hé
huān shì
huān jù
huān xuè
huān shēng
huān lín
huān xié
huān qiè
huān kāng
huān hé
huān qī
huān róng
huān gǎn
huān rú
huān hǒng
huān nì
huān jiāo
huān róu
huān dòng
huān yè
huān yán
huān qī
huān xīng
huān qù
huān guó
huān jiā
huān nào
huān chàng
huān shì
huān yàn
huān yā
huān yàn
huān yǒu
huān dù
huān sòng
huān hāi
huān xiào
huān méng
huān gē
huān chǎng
huān qì
huān tàn
huān huì
huān xiào
huān chǔ
huān jìng
huān bó
huān jué
huān chàng
huān tuán
huān shuō
huān yàn
huān rè
huān tài
huān mù
huān shǎng
huān xǐ
huān biàn
huān hài
huān yuè
huān yǐn
huān chén
huān yú
huān mù
huān yán
huān gē
huān yì
huān qīn
huān xìng
huān yíng
huān yù
huān jūn
huān sǒng
huān yù
huān xǔ
huān xiá
huān yuè
huān ēn
huān dài
huān yú
kuì yuè
lè yuè
qīng yuè
wǎn yuè
fù yuè
huān yuè
hè yuè
zhēn yuè
yù yuè
jiā yuè
xīn yuè
fǔ yuè
chéng yuè
hān yuè
qīng yuè
wèi yuè
liú yuè
huān yuè
kuài yuè
dàn yuè
biàn yuè
yí yuè
xīn yuè
dài yuè
ài yuè
xīn yuè
chéng yuè
shì yuè
dūn yuè
hé yuè
chán yuè
yú yuè
fèi yuè
xǐ yuè
qǔ yuè
mù yuè
gē yuè
duì yuè
qià yuè
fēng yuè
fǎ yuè
dān yuè
mèi yuè
huī yuè
qī yuè
chóu yuè
kǎi yuè
yì yuè
zhāo yuè
jiāo yuè
róng yuè
fú yuè
dà yuè
chōng yuè
huān yuè
gǒu yuè
gǎn yuè
bù yuè
wù yuè
qīn yuè
dān yuè
qìng yuè
yú yuè
欢悦huānyuè
(1)[.好工具]喜悦;欢乐
例欢悦的笑声例他俩心情欢悦，边走边唱英happy;pleased⒈ 喜悦；欢乐。
引《吕氏春秋·尊师》“观欢愉，问书意” 汉高诱注：“视师欢悦，以问书意。”
元关汉卿《五侯宴》第二折：“听説罢我心内欢悦，便是你享富贵合是遇英杰。”
清计六奇《明季北略》卷二十：“朝求升，暮求合，近来贫汉难存活；早早开门拜闯王，管叫大小都欢悦。”
蒋光慈《一个从红军退伍归农的兵士》：“但是向前看那光荣的未来，更不由得我满心欢悦。”
⒉ 懽悦：亦作“懽说”。欢喜。
引《汉书·外戚传下·孝成许皇后》：“上令中常侍黄门亲近者侍送，还白太子懽説状。”
宋李纲《与岳少保书》：“王灵乍及，所以抚循之者无所不至，想见人情之懽悦也。”
明唐顺之《游西山碧云寺作得悦字》诗：“出沐乘休豫，寻幽展懽悦。”
喜悦。
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
悦读音：yuè悦yuè(1)（形）高兴；愉快。(2)（动）使愉快：取～｜喜～｜欣～｜心～诚服。(3)（Yuè）姓。