shàn láng
shàn duì
shàn fú
shàn hàn
shàn zi
shàn dì
shàn bèi
shàn xiān
shàn yē
shàn jù
shān fēng
shàn yú
shàn nüè
shàn fū
shān huò
shàn tóu
shàn chē
shàn kù
shàn gòu
shàn tuí
shàn dàng
shàn jiǎng
shàn gǔ
shàn bǎn
shàn shà
xiàn hē
shàn jié
shàn liè
shàn jiǎng
shān zhěn
shàn xù
shàn xíng
shàn fā
shàn sǎn
shàn shà
shàn wǔ
shàn chuāi
shàn zhuì
shàn jiào
shàn yáo
shàn fēi
shàn hé
diào zhuì
pò zhuì
qīng zhuì
dàng zhuì
diān zhuì
mǐn zhuì
yǔn zhuì
tuí zhuì
kuì zhuì
mí zhuì
jiāng zhuì
piāo zhuì
bù zhuì
diē zhuì
ěr zhuì
kuàng zhuì
piān zhuì
fù zhuì
shī zhuì
yù zhuì
tiǎn zhuì
yǔn zhuì
yīn zhuì
léi zhuì
huī zhuì
wěi zhuì
pái zhuì
kàng zhuì
diāo zhuì
piāo zhuì
chí zhuì
huāng zhuì
lún zhuì
héng zhuì
zhú zhuì
zhé zhuì
xià zhuì
yí zhuì
shàn zhuì
bēng zhuì
bó zhuì
líng zhuì
duò zhuì
qì zhuì
diāo zhuì
yān zhuì
fèi zhuì
diǎn zhuì
tuí zhuì
扇坠,扇坠儿shànzhuì,shànzhuìr
(1) 扇柄下端系的装饰物,多用玉石等制成
英fan pendant⒈ 系于扇柄之饰物。
引明谢肇淛《五杂俎·物部二》:“扇之有坠, 唐前未闻, 宋高宗宴大臣,见张循王扇有玉孩儿坠子,则当时有之矣。”
《剪灯新话·渭塘奇遇记》:“女以紫金碧甸指环赠生,生解水晶双鱼扇坠酬之。”
《红楼梦》第一回:“这块鲜莹明洁的石头,且又缩成扇坠一般,甚属可爱。”
鲁迅《且介亭杂文末编·关于太炎先生二三事》:“考其生平,以大勋章作扇坠,临总统府之门,大诟袁世凯的包藏祸心者,并世无第二人。”
1. 摇动生风取凉的用具:扇子。扇坠(扇柄下端的装饰物)。扇面儿。扇形。
2. 指板状或片状的屏:门扇。隔扇。
3. 量词,用于门窗等:一扇门。
坠读音:zhuì坠(1)(动)〈书〉落:~马|~落|~地。(2)(动)(沉重的东西)往下垂;垂在下面:果子把树枝~弯了。(3)(动)因分量重而下垂。~下头去。(4)(名)(~子、~儿)垂吊在下面的东西:耳~儿|扇~儿。