pài shì
pài qiǎn
pài wèi
pài huó
pài shǎng
pài gòu
pài tóu
pài liú
pài lài
pài kuǎn
pài dìng
pài fēn
pài diào
pài zhù
pài shì
pài xìng
pài bié
pài suǒ
pài fàn
pài hé
pài shì
pài lì
pài hái
pài zhàng
pài qǔ
pā si
pài bō
pài shēng
pài fā
pài chōng
pài duì
pài zhēng
pài xì
pài shù
pài yǎn
pài yǎn
pài zhēng
yī bō
sā bō
chóu bō
gé bō
bì bō
tí bō
gǎn bō
gǔ bō
pǐ bō
chì bō
biāo bō
yù bō
hàn bō
bī bō
pèi bō
biāo bō
chōu bō
jiě bō
chù bō
jié bō
fǎn bō
bǎi bō
pò bō
hú bō
gāi bō
gēn bō
tóu bō
biào bō
chéng bō
qiān bō
pī bō
fú bō
guān bō
cuān bō
diào bō
huà bō
kē bō
sòng bō
gōu bō
yá bō
cuī bō
cháo bō
huán bō
chāi bō
hàn bō
wú bō
xuǎn bō
pōu bō
tǐng bō
tiě bō
nòng bō
cì bō
pái bō
nà bō
liáo bō
tī bō
chēng bō
fēn bō
mù bō
zhī bō
pài bō
tiǎo bō
chéng bō
chì bō
pán bō
duì bō
zhǐ bō
chāo bō
tán bō
⒈ 安排；调遣。
引《三国演义》第三九回：“孔明遂聚集众将听令……派拨已毕， 玄德亦疑惑不定。”
《日知会始末》引清张之洞札文：“上月江西萍乡，湖南瀏阳、醴陵，各处会匪起事……现已派拨大兵，驰往勦办。”
派pā(1)（名）派司（pā·si）指厚纸印成的或订成本儿的出入证、通行证等。(2)（名）派司（pā·si）指通过0；准于通过（检查、关卡、考试等）。派pài(1)（名）指立场、见解或作风、习气相同的一些人：帮～｜党～。(2)（名）作风或风度：气～。(3)（量）ɑ）用于派别：两～学者对这个问题有两种不同的看法。b）用于景色、气象、声音、语言等（前面用‘一’）：两～学者对这个问题有两种不同的看法。b）用于景色、气象、声音、语言等（前面用‘一’）(4)（名）〈书〉江河的支流：支～。(5)（动）分配；派遣：～人｜～定工作｜委～｜选～。(6)（动）指摘（别人过失）：～不是。
拨读音：bō拨bō(1)（动）手脚或棍棒等横着用力；使东西移动：～门。(2)（动）分出一部分发给；调配：～粮｜～款。(3)（动）掉转：～转马头。(4)（～子、～儿）（量）用于人的分组；伙：轮～儿休息。