hú jiáo
hú jiǎo
hú chén
hú gǎo
hú tòng
hú qìn
hú rán
hú má
hú zi
hú wú
hú lú
hú cáo
hú yuè
hú nào
hú lǔ
hú yǐ
hú hǒng
hú táo
hú ér
hú zhōu
hú chuáng
hú dí
hú guā
hú shān
hú lù
hú chái
hú qì
hú lù
hú xīng
hú sūn
hú suī
hú zōu
hú yán
hú rán
hú líng
hú yè
hú hú
hú cái
hú piào
hú hùn
hú xū
hú chá
hú gǔ
hú hé
hú bō
hú mǔ
hú ná
hú nú
hú qín
hú wéi
hú kǎo
hú shào
hú qìn
hú cháng
hú tu
hú fěn
hú fēng
hú nòng
hú lí
hú fú
hú qin
hú bài
hú lí
hú yàn
hú lú
hú chá
hú gǒu
hú lún
hú lōu
hú guì
hú rán
hú luàn
hú chōu
hú tī
hú xiān
hú shuō
hú jiāo
hú sān
hú lái
hú lán
hú làng
hú xǐ
hú mǎ
hú bù
hú jié
hú qìn
hú shí
hú xì
hú jī
hú zuò
hú liū
hú guǐ
hú suī
hú tóng
hú niǎn
hú zhī
hú chá
hú qín
hú chuǎng
hú shū
hú yǔ
hú shǔ
hú lǎo
hú měng
hú zuò
hú fēn
hú bù
hú lián
hú yuàn
hú mào
hú shā
hú lù
hú níng
hú chán
hú qiāo
hú xíng
hú yún
hú kǎn
hú yuán
hú jiā
hú chěng
hú dòng
hú chuáng
hú qù
hú jiā
hú cáo
hú zhā
hú dòu
hú cāi
hú yōng
hú suàn
hú lǔ
hú qí
hú dà
hú jiǎ
hú lu
hú běn
hú zhōu
hú yán
hú dǎo
hú mò
hú cháo
hú lái
hú yí
hú shéng
hú shòu
hú dài
hú bǐng
hú yuè
hú chě
hú tiān
hú nǎi
hú tòng
hú lài
hú kè
hú yáng
hú huà
hú qiāng
hú bái
hú chàn
hú bì
hú chǎn
hú mò
hú tán
hú chú
hú gōng
hú dié
hú shì
hú gǒu
hú zī
hú jiǎo
hú zhěng
hú chòu
hú tū
hú dié
hú pàn
hú chě
hú sāi
hú chuài
hú chuī
hú yí
hú fú
hú fēi
hú lù
hú diào
hú sēng
hú yǎn
hú dá
hú yàn
hú rén
hú dào
hú shū
hú tóu
hú píng
hú lūn
hú lè
hú yùn
hú jiū
hú fēng
hú dì
hú dǐ
hú lù
hú jī
hú huā
hú lóng
diào bō
gé bō
pèi bō
jiě bō
fǎn bō
yù bō
hàn bō
pōu bō
gēn bō
chì bō
sòng bō
qiān bō
tán bō
bǎi bō
cì bō
chóu bō
biāo bō
jié bō
chāo bō
chēng bō
chōu bō
fú bō
sā bō
nà bō
pán bō
tiǎo bō
tí bō
gǔ bō
gāi bō
fēn bō
duì bō
hú bō
biào bō
nòng bō
chù bō
yī bō
tiě bō
zhǐ bō
tóu bō
wú bō
hàn bō
liáo bō
zhī bō
bì bō
tǐng bō
yá bō
huà bō
cháo bō
chì bō
tī bō
cuī bō
pǐ bō
mù bō
huán bō
gǎn bō
pái bō
chāi bō
kē bō
cuān bō
bī bō
gōu bō
chéng bō
chéng bō
pī bō
pài bō
xuǎn bō
pò bō
guān bō
biāo bō
⒈ 即火不思。参见“火不思”。
引清曹寅《诸敏庵弹平调琵琶感赋长句》：“芦管角角鷄登木，胡拨嘈嘈怪鸟啄。”
⒉ 云南纳西族的乐器名。与火不思是同类的乐器。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
拨读音：bō拨bō(1)（动）手脚或棍棒等横着用力；使东西移动：～门。(2)（动）分出一部分发给；调配：～粮｜～款。(3)（动）掉转：～转马头。(4)（～子、～儿）（量）用于人的分组；伙：轮～儿休息。