péi lěi
péi bǔ
péi nà
péi bì
péi jià
péi kuǎn
péi chǎn
péi xiào
péi lián
péi zèng
péi fáng
péi lǐ
péi qián
péi diàn
péi zāng
péi shì
péi cháng
péi zhàng
péi běn
péi huán
péi fèi
péi huà
péi cuò
péi zuì
péi yín
péi zhuāng
péi tián
péi fù
péi zhàng
péi chāo
péi xiǎng
péi jià
péi sòng
péi tiē
péi sǔn
péi qíng
zèng jià
hèn jià
zuò jià
bī jià
hūn jià
táo jià
yīn jià
cóng jià
wǎn jià
bào jià
péi jià
pìn jià
sòng jià
fā jià
gēng jià
pèi jià
yuǎn jià
chū jià
gǎi jià
zhuǎn jià
chū jià
wǎn jià
zài jià
hūn jià
huā jià
xī jià
xǔ jià
xià jià
zhāo jià
qiǎn jià
péi jià
kū jià
⒈ 用财物或产业陪送女儿出嫁。
引《儒林外史》第二一回：“他父亲又不在眼前，一些赔嫁的东西也没有，把我羞的要不的。”
杨朔《“阅微草堂”的真面目》：“地主嫁闺女，有时把一个庄子赔嫁过去， 青县有个纪辛庄，原先本来是纪晓岚家的佃户庄子，就是赔送闺女才转了姓。”
⒉ 指嫁妆。
例如：这是她的赔嫁。
女子出嫁时随带的妆奁或随从的婢女。《儒林外史．第二一回》：「亲家，外甥女年纪幼，不知个礼体，他父亲又不在跟前，一些赔嫁的东西也没有，把我羞的要不的。」也作「陪嫁」。
赔péi(1)（动）赔偿：～款｜～礼｜～罪。(2)（动）做买卖损失本钱（跟‘赚’相对）：～本｜～钱。
嫁读音：jià嫁jià(1)（动）女子结婚（跟‘娶’相对）：出～｜～人｜～女儿。(2)（动）转移（罪名、损失、负担等）：转～｜～祸于人。