chōu hàn
chōu xiàng
chōu yuán
chōu jīn
chōu yǎn
chōu yōng
chōu mǎ
chōu tóu
chōu jiǎng
chōu chéng
chōu féng
chōu tái
chōu nuò
chōu lǜ
chōu dīng
chōu kè
chōu biāo
chōu pán
chōu yìn
chōu cǎi
chōu qiú
chōu zé
chōu qì
chōu yì
chōu xī
chōu dǒu
chōu zān
chōu yē
chōu mǎi
chōu tóu
chōu ti
chōu dá
chōu jìn
chōu zhēng
chōu cè
chōu xiě
chōu tái
chōu guàn
chōu fěng
chōu chè
chōu sòng
chōu bá
chōu shā
chōu huí
chōu zhuó
chōu liǎn
chōu fēng
chōu háo
chōu kòng
chōu fēn
chōu yáng
chōu yè
chōu lì
chōu lí
chōu dǎ
chōu bāo
chōu qiān
chōu tì
chōu dì
chōu zǐ
chōu jiǎng
chōu sī
chōu yá
chōu xīn
chōu gē
chōu suō
chōu jiǎo
chōu shuì
chōu yàng
chōu shā
chōu chá
chōu xiá
chōu sī
chōu liè
chōu fēng
chōu chù
chōu jiǎn
chōu lí
chōu qīng
chōu fù
chōu diào
chōu huǐ
chōu nà
chōu chuò
chōu qǔ
chōu bō
chōu xiá
chōu suì
chōu yǐn
chōu dòng
chōu shōu
chōu xuǎn
chōu juān
chōu jiǎn
chōu zhāi
chōu tòng
chōu zhēng
chōu liè
chōu kǎo
chōu yān
chōu huàn
chōu jiě
chōu dá
chōu qì
chōu xiě
chōu jiǎn
chōu xié
chōu da
chōu tiáo
chōu chōu
chōu xù
chōu hóu
chōu gān
chōu shēn
chōu jìng
chōu shuǐ
chōu cháng
chōu xián
chōu dǎo
⒈ 亦作“抽风”。旧时利用各种关系和借口向人索取财物。
引明马佶人《荷花荡》第八出：“小生只因会试进京，路过扬州，此间司理，是我座师，政欲抽丰一回，以作进京资斧之计，谁想又查盘别府去了。”
明朱鼎《玉镜台记·狱吏相戒》：“我本秋曹司狱，为官一味贪酷，胸中惟嗜苞苴，杖头只打钱穀，酒席专为抽风，言谈尽藏骗局。下监推审犯人，量财以为直曲。”
《二刻拍案惊奇》卷二六：“邻里之间，见説高愚溪在福建巡按处抽丰回来，尽来观看。看见行李沉重，货物堆积，传开了一片。”
《儒林外史》第四四回：“哥这番去，若是多抽丰得几十两银子，回来把父亲母亲葬了。”
丰，指丰收。抽丰本指歉收的人向丰收的人乞助。引申指向财物多的人求取，以补助自己的不足。
抽chōu(1)（动）基本义：拔出；把夹在中间的东西取出：拔出；把夹在中间的东西取出(2)（动）从全部里取出一部分：～查（从中取一部分检查）｜～肥补瘦。(3)（动）（某些植物体）长出：～芽｜谷子～穗。(4)（动）吸：～烟｜～水。(5)（动）收缩：这种布一洗就～。(6)（动）打（多指用条状物）：～陀螺｜用鞭子～牲口。
丰读音：fēng[ fēng ]1. 容貌好看：丰润。丰腴（a.身体丰满；b.富裕；c.丰饶）。丰盈。
2. 风度神采：丰采（亦作“风采”）。丰度（美好的举止姿态，风度）。
3. 盛，多，大：丰盛。丰碑（高大的石碑，喻不朽的杰作或伟大的功绩）。丰富。丰沛。丰饶。
4. 姓。