héng mì
héng cóng
héng yuè
héng yōng
héng yán
héng yōng
héng è
héng lú
héng lǐ
héng guǎn
héng quán
héng zǒng
héng jiàn
héng shuǐ
héng bǐng
héng kàng
héng lù
héng guǎn
héng zhōu
héng mén
héng máo
héng lǚ
héng zhǐ
héng mù
héng jì
héng xíng
héng guì
héng shì
héng yú
héng dìng
héng chén
héng jué
héng biāo
héng ji
héng qián
héng yǔ
héng liú
héng suō
héng chǔ
héng báo
héng qián
héng jī
héng rèn
héng xiàng
héng zhǔn
héng jī
héng fú
héng mìng
héng bì
héng dù
héng wéi
héng lì
héng jī
héng huáng
héng shí
héng dào
héng jūn
héng lù
héng máo
héng zōng
héng xiào
héng zhóu
héng lǘ
héng pèi
héng shān
héng zǎi
héng liáng
héng fán
héng xū
héng è
héng zhěn
héng yán
héng cái
héng xiàn
héng tīng
héng wén
héng mù
héng zhāng
héng jìng
héng lǐng
héng chǐ
héng tán
héng fēng
héng jì
héng kuàng
héng liáng
héng huò
héng fú
héng hàn
héng píng
héng yí
héng sháo
héng zhí
héng gài
héng è
héng quán
héng qì
héng rén
héng qiáo
héng wū
héng yóu
héng xiāng
héng kù
héng ě
tiáo zhǔn
xǔ zhǔn
tí zhǔn
zhǐ zhǔn
héng zhǔn
guī zhǔn
yì zhǔn
mó zhǔn
fēng zhǔn
guǎn zhǔn
huàn zhǔn
zhōng zhǔn
chī zhǔn
fēng zhǔn
jiào zhǔn
píng zhǔn
lǜ zhǔn
wú zhǔn
duì zhǔn
biāo zhǔn
lóng zhǔn
fāng zhǔn
jīng zhǔn
fǎ zhǔn
chéng zhǔn
lǐ zhǔn
yī zhǔn
fàn zhǔn
miáo zhǔn
jiào zhǔn
yīn zhǔn
gé zhǔn
gài zhǔn
àn zhǔn
pī zhǔn
kào zhǔn
héng zhǔn
bǎo zhǔn
ēn zhǔn
qǐng zhǔn
guó zhǔn
gāo zhǔn
hé zhǔn
bù zhǔn
dìng zhǔn
zhān zhǔn
cháng zhǔn
quán zhǔn
chì zhǔn
shéng zhǔn
tè zhǔn
lóng zhǔn
wò zhǔn
chǒu zhǔn
yǔn zhǔn
shí zhǔn
shuǐ zhǔn
mào zhǔn
xiāng zhǔn
duì zhǔn
píng zhǔn
chéng zhǔn
lìng zhǔn
ná zhǔn
jiào zhǔn
zhào zhǔn
shé zhǔn
rèn zhǔn
yāo zhǔn
fù zhǔn
huò zhǔn
jī zhǔn
⒈ 犹准绳，标准。
引明王廷相《石龙书院学辩》：“仲尼之教，万世衡準。”
喻标准。 晋陆云《晋故散骑常侍陆府君诔》：“衡准失平，匪君不直。”
衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。
准读音：zhǔn准zhǔn（动）准许：批～｜不～。准zhǔn(1)基本义：（名）标准：（名）标准(2)（动）依据；依照：～前例处理。(3)（动）准确：～时｜瞄～｜钟～｜投得～。(4)（副）一定：～去｜～能完成。(5)（形）程度上虽不完全够；但可以作为某类事物看待的：～尉｜～平原。