lǐ yī
lǐ dài
lǐ zhí
lǐ jiāo
lǐ bì
lǐ jiāng
lǐ dào
lǐ chén
lǐ táng
lǐ tú
lǐ yǐn
lǐ zhì
lǐ dān
lǐ bīn
lǐ quàn
lǐ jìn
lǐ shù
lǐ guān
lǐ shí
lǐ àn
lǐ zhòng
lǐ jié
lǐ shēng
lǐ bù
lǐ mào
lǐ juàn
lǐ mào
lǐ xì
lǐ fèng
lǐ shù
lǐ chéng
lǐ yè
lǐ pào
lǐ yuè
lǐ ràng
lǐ jīng
lǐ dù
lǐ wén
lǐ zhōng
lǐ qǐng
lǐ tǐ
lǐ chàn
lǐ wù
lǐ sú
lǐ bài
lǐ cì
lǐ pìn
lǐ jìng
lǐ cí
lǐ xián
lǐ qì
lǐ fáng
lǐ shùn
lǐ chuán
lǐ xué
lǐ fàn
lǐ jì
lǐ kuì
lǐ yǐn
lǐ shè
lǐ jí
lǐ shǔ
lǐ zhèng
lǐ jiǔ
lǐ jué
lǐ ài
lǐ yì
lǐ dòu
lǐ fǎ
lǐ yì
lǐ xiāng
lǐ chéng
lǐ jiǎn
lǐ xùn
lǐ bīng
lǐ pǐn
lǐ mìng
lǐ xìn
lǐ chǒng
lǐ fēn
lǐ zhì
lǐ lǜ
lǐ rèn
lǐ lù
lǐ sì
lǐ jìng
lǐ xuē
lǐ yù
lǐ luó
lǐ jì
lǐ cí
lǐ jiē
lǐ wéi
lǐ yí
lǐ xíng
lǐ róng
lǐ xiàn
lǐ fèng
lǐ yí
lǐ diǎn
lǐ zhāng
lǐ shī
lǐ jiào
lǐ yuàn
lǐ kuàng
lǐ fú
lǐ chá
zhuǎn ràng
yuàn ràng
chū ràng
zū ràng
qiān ràng
bù ràng
chōng ràng
duǒ ràng
le ràng
shàn ràng
mín ràng
jìng ràng
cí ràng
kuì ràng
qiān ràng
zhū ràng
fèn ràng
chǐ ràng
zǔ ràng
gē ràng
yī ràng
jǐn ràng
gù ràng
dǐ ràng
xì ràng
tuī ràng
jiù ràng
qiǎn ràng
qū ràng
huī ràng
zūn ràng
chén ràng
bēi ràng
bì ràng
qiē ràng
hē ràng
yù ràng
jìn ràng
cí ràng
jiǎng ràng
wēi ràng
shǔ ràng
xiǎo ràng
hù ràng
tuì ràng
jiào ràng
rén ràng
dé ràng
sān ràng
kěn ràng
rěn ràng
qiáo ràng
yīn ràng
jiāo ràng
qiào ràng
yǔn ràng
bù ràng
gòu ràng
xiāng ràng
chéng ràng
shì ràng
lián ràng
jié ràng
xùn ràng
shàn ràng
nì ràng
qū ràng
gōng ràng
xùn ràng
yú ràng
yì ràng
lǐ ràng
kuān ràng
liú ràng
gù ràng
huì ràng
jǐn ràng
qiàn ràng
xuān ràng
jiāo ràng
láo ràng
sù ràng
fàng ràng
liǎng ràng
qián ràng
kè ràng
zhì ràng
礼让lǐràng
(1) 守礼.谦让
英give precedence to sb. out of courtesy or thoughtfulness;ity⒈ 守礼谦让。
引《论语·里仁》：“能以礼让为国乎？何有？不能以礼让为国，如礼何？”
邢昺疏：“礼节民心，让则不争。”
晋葛洪《抱朴子·诘鲍》：“衣食既足，礼让以兴。”
唐韩愈《祭马仆射文》：“束其弓矢，礼让优优。”
守礼而不争夺。
礼lǐ(1)（名）社会生活中由于风俗习惯而形成的为大家共同遵守的仪式：婚～｜丧～。(2)（名）表示尊敬的言语或动作：～节｜敬～。(3)（名）礼物：献～｜千里送鹅毛；～轻情意重。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。