fù yán
ní yán
shí yán
chán yán
qīn yán
céng yán
líng yán
shā yán
cén yán
xuán yán
shān yán
biē yán
qīn yán
kān yán
zǐ yán
kān yán
bǎn yán
chán yán
wēi yán
yīn yán
qiàn yán
yín yán
yān yán
yáo yán
kū yán
gāng yán
yè yán
chuān yán
qióng yán
dōng yán
kān yán
běi yán
xióng yán
hán yán
què yán
jué yán
lì yán
gǔn yán
qīng yán
zāi yán
tuí yán
gēng yán
jiù yán
diàn yán
yáo yán
chán yán
huí yán
róng yán
zhǎn yán
piàn yán
pān yán
zhòng yán
wéi yán
míng yán
shāng yán
null
⒈ 谓外倾的山岩。
引《公羊传·僖公三十三年》：“师出， 百里子与蹇叔子送其子而戒之曰：‘尔即死，必於殽之嶔巖，是文王之所辟风雨者也。’”
明李贽《其思革子》：“当其时，三人皆赴楚，幸而同会於赴楚之途，不幸而同风雪於嶔巖之间。”
⒉ 倾斜。
引《汉书·司马相如传上》：“盘石裖崖，嶔巖倚倾。”
颜师古注引郭璞曰：“嶔巖，欹貌。”
⒊ 深邃。
引《文选·扬雄＜甘泉赋＞》：“崇丘陵之駊騀兮，深沟嶔巖而为谷。”
李善注：“嶔巖，深貌也。”