céng quán
céng luó
céng xuān
céng shé
céng bào
céng méng
céng céng
céng yán
céng luán
céng guān
céng mì
céng lěi
céng shēn
céng fēng
céng bì
céng yǎn
céng jiāo
céng yīn
céng fù
céng hàn
céng yún
céng bì
céng miàn
céng lín
céng yú
céng shān
céng bǎo
céng pán
céng bīng
céng gòu
céng diān
céng lóu
céng yè
céng chū
céng yán
céng gèn
céng chéng
céng yíng
céng jùn
céng dòng
céng gé
céng bō
céng kōng
céng diān
céng qióng
céng tà
céng ā
céng jìn
céng tāo
céng diàn
céng xiāo
céng zhàng
céng cháo
céng liú
céng zhòu
céng péng
céng dié
céng dì
céng yīn
céng lán
céng qǔ
céng cì
céng zhì
céng fù
céng biāo
céng dié
céng hè
céng yǎn
céng bì
céng xiù
céng tà
céng tái
céng jí
yáo yán
líng yán
zāi yán
qīn yán
cén yán
kān yán
pān yán
ní yán
xuán yán
qīn yán
wéi yán
běi yán
kān yán
shā yán
chán yán
jué yán
shāng yán
yīn yán
céng yán
diàn yán
qióng yán
kū yán
gāng yán
chán yán
gǔn yán
shí yán
huí yán
yān yán
zhòng yán
piàn yán
gēng yán
yín yán
lì yán
zǐ yán
chuān yán
qiàn yán
zhǎn yán
bǎn yán
yè yán
míng yán
dōng yán
fù yán
shān yán
kān yán
yáo yán
jiù yán
què yán
xióng yán
hán yán
róng yán
chán yán
biē yán
wēi yán
qīng yán
tuí yán
高耸的山岩。
⒈ 见“层巖”。亦作“层岩”。高耸的山岩。
引北魏郦道元《水经注·巨马水》：“层巖壁立，直上干霄，远望崖侧，有若积刀。”
唐骆宾王《出石门》诗：“层巖远接天，絶岭上栖烟。”
宋文同《夏日闲书墨君堂壁》诗：“层岩敞户外，浅瀨流窗前。”
元吴莱《泰山高寄陈彦正》诗：“世人欲上不可上，层巖峭壁徒攀缘。”
清昭槤《啸亭杂录·茅麓山》：“诸将皆於层巖陡壁间，草衣卉服，攀援荆葛而进。”
层岩（cénɡ yán）亦作“ 层巖”。高耸的山岩。 北魏 郦道元 《水经注·巨马水》：“层巖壁立，直上干霄，远望崖侧，有若积刀。” 唐 骆宾王 《出石门》诗：“层巖远接天，绝岭上栖烟。” 宋 文同 《夏日闲书墨君堂壁》诗：“层岩敞户外，浅濑流窗前。” 元 吴莱 《泰山高寄陈彦正》诗：“世人欲上不可上，层巖峭壁徒攀缘。” 清 昭连 《啸亭杂录·茅麓山》：“诸将皆于层巖陡壁间，草衣卉服，攀援荆葛而进。”
层céng(1)量词；用于重叠、可以分层次的东西：五～大楼｜一～薄膜。(2)（形）重叠：～峦叠嶂｜～出不穷（接连不断地出现）｜～见叠出。
岩读音：yán岩(1)（名）岩石：～层｜～浆｜～心｜～盐。(2)（名）岩石突起而成的山峰：七星～（在广西）。