gēng pán
gēng suō
gēng shì
gēng chán
gēng lěi
gēng lǒng
gēng guàn
gēng liáo
gēng záo
gēng lí
gēng chú
gēng tián
gēng yì
gēng fā
gēng zhī
gēng lí
gēng zhù
gēng yán
gēng huò
gēng lì
gēng yōu
gēng niú
gēng zhí
gēng rén
gēng huò
gēng zhú
gēng dì
gēng mù
gēng zuò
gēng nú
gēng fù
gēng jià
gēng zhù
gēng shì
gēng tóng
gēng sè
gēng fān
gēng yún
gēng yōng
gēng jí
gēng méng
gēng nán
gēng fū
gēng xué
gēng qì
gēng cán
gēng chē
gēng dào
gēng xiè
gēng chóu
gēng diào
gēng zhí
gēng fǎng
gēng liǎn
gēng kěn
gēng tán
gēng dú
gēng jù
gēng shē
gēng jiè
gēng chú
gēng sǒu
gēng zhàn
gēng dú
gēng fá
gēng nòu
gēng zhòng
gēng sāng
gēng yú
gēng jí
gēng nóng
gēng chù
gēng yān
gēng tún
gēng shēn
gēng yún
gēng shē
qiàn yán
yīn yán
róng yán
chán yán
ní yán
yín yán
zāi yán
gǔn yán
qīng yán
wéi yán
yān yán
wēi yán
shān yán
chuān yán
què yán
yáo yán
fù yán
xuán yán
qīn yán
shāng yán
míng yán
zǐ yán
gāng yán
pān yán
chán yán
jué yán
dōng yán
kān yán
hán yán
bǎn yán
jiù yán
cén yán
gēng yán
lì yán
biē yán
céng yán
líng yán
kān yán
shā yán
běi yán
yáo yán
kū yán
shí yán
zhòng yán
yè yán
huí yán
chán yán
zhǎn yán
qióng yán
xióng yán
diàn yán
qīn yán
kān yán
tuí yán
piàn yán
⒈ 汉名士郑子真 (名朴 )隐居不仕，耕于岩石之下。见汉扬雄《法言·问神》。后因以“耕巖”指隐居。
引唐杜甫《寄张十二山人》诗：“耕巖非谷口，结草即河滨。”
唐杜甫《夔府书怀四十韵》：“钓瀨疏坟籍，耕巖进弈棋。”
⒉ 指隐居之处。
引宋辛弃疾《沁园春·答余叔良》词：“相君高节崔嵬，是此处耕巖与钓溪。”
耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。
岩读音：yán岩(1)（名）岩石：～层｜～浆｜～心｜～盐。(2)（名）岩石突起而成的山峰：七星～（在广西）。