tú xiě
tú biǎo
tú zǐ
tú dù
tú xíng
tú huì
tú zhì
tú jǐng
tú guǎn
tú bǎn
tú kuàng
tú téng
tú wén
tú dé
tú lùn
tú shǐ
tú bù
tú jì
tú piàn
tú wéi
tú huí
tú móu
tú qióng
tú dīng
tú lù
tú quán
tú zǎi
tú cún
tú shuō
tú shū
tú xiàng
tú nán
tú shuō
tú pù
tú xiàng
tú diǎn
tú zhāng
tú yàng
tú dié
tú lì
tú rèn
tú lǐ
tú shí
tú guó
tú jí
tú bào
tú lù
tú yǐ
tú wéi
tú shì
tú zhù
tú jì
tú mù
tú jiàn
tú dié
tú céng
tú huà
tú àn
tú huì
tú jiàn
tú cè
tú hài
tú gōng
tú zàn
tú pǔ
tú lù
tú zhì
tú lù
tú wáng
tīng xiě
sù xiě
shū xiě
mó xiě
yì xiě
piào xiě
shàn xiě
mō xiě
cǎo xiě
táo xiě
tà xiě
pī xiě
xū xiě
pīn xiě
suō xiě
biān xiě
yōng xiě
qǐng xiě
cǎi xiě
màn xiě
miáo xiě
fù xiě
tú xiě
qīng xiě
fū xiě
kè xiě
tián xiě
bǔ xiě
sù xiě
yǐng xiě
gǎi xiě
jiǎn xiě
shū xiě
dà xiě
zhuàn xiě
jí xiě
chén xiě
chōu xiě
lín xiě
chāo xiě
fǎng xiě
bù xiě
mò xiě
yí xiě
dú xiě
chuán xiě
huì xiě
biāo xiě
kǒu xiě
shī xiě
xiàn xiě
tiē xiě
fù xiě
chāo xiě
rú xiě
kè xiě
shū xiě
xiǎo xiě
tè xiě
rǎn xiě
shū xiě
yín xiě
àn xiě
téng xiě
tái xiě
táo xiě
mó xiě
xuān xiě
róng xiě
pù xiě
huán xiě
shū xiě
yù xiě
qǐng xiě
zhuǎn xiě
cuán xiě
⒈ 图物写貌，绘画。
引《后汉书·李恂传》：“﹝李恂﹞慰抚北狄，所过皆图写山川，屯田、聚落百餘卷，悉封奏上。”
《陈书·顾野王传》：“野王又好丹青，善图写。”
宋苏辙《题王詵都尉画山水横卷》诗：“江山平日偶有得，不自图写浑忘之。”
画物写貌，指绘画。
图tú(1)（动）本义：想：想(2)（名）用绘画表现出来的形象：～画。(3)（动）谋划；计划：～谋不轨。(4)（名）贪图。(5)（名）意图。
写读音：xiě写xiě(1)（动）用笔在纸上或其他东西上做字：～对联。(2)（动）写作：～诗｜～文章。(3)（动）描写：抒～｜～景｜～实。(4)（动）绘画：～生｜～真。写xiè（形）〔写意〕〈方〉舒适。