tú wáng
tú bǎn
tú dīng
tú gōng
tú xiàng
tú bù
tú piàn
tú huà
tú xíng
tú rèn
tú céng
tú mù
tú dié
tú shuō
tú shuō
tú zǐ
tú huí
tú pù
tú huì
tú yǐ
tú quán
tú zhì
tú biǎo
tú bào
tú dù
tú pǔ
tú jǐng
tú shū
tú lù
tú àn
tú shì
tú zhù
tú xiě
tú cè
tú shí
tú shǐ
tú nán
tú lì
tú yàng
tú wéi
tú guó
tú xiàng
tú téng
tú zàn
tú huì
tú wén
tú jí
tú lù
tú jì
tú qióng
tú dié
tú lù
tú cún
tú móu
tú jì
tú lǐ
tú guǎn
tú dé
tú lù
tú jiàn
tú hài
tú jiàn
tú kuàng
tú zhāng
tú zǎi
tú diǎn
tú wéi
tú zhì
tú lùn
qiào téng
kuà téng
pēn téng
méng téng
fēi téng
qiān téng
pào téng
tú téng
chāo téng
zhēng téng
bào téng
xuān teng
xiān téng
bēn téng
chuī téng
bēn téng
dǎo teng
fēi téng
pēng téng
fǎn téng
bǎo téng
bò téng
zhī téng
hōng téng
gē téng
fēn téng
xiāng téng
méng téng
pù téng
fú téng
hōng téng
zhuǎn téng
qìng téng
biāo téng
qí téng
xuān téng
zhí téng
líng téng
xiāo téng
tāo téng
hǒng téng
léi téng
pèi téng
juàn téng
fèi téng
pū tēng
dáo téng
cuān téng
qiān téng
jué téng
shēng téng
bēng téng
měng téng
nào teng
yīng téng
dǎo téng
qiāo téng
dǎo teng
xuàn téng
hūn téng
chōng téng
yún téng
chí téng
bō téng
zú téng
rè téng
méng téng
qiāo téng
pǎo téng
zhē teng
lóng téng
huān téng
fǎn teng
guì téng
chì téng
qiáo téng
zhì téng
diāo téng
xiān téng
tī téng
huān téng
图腾túténg
(1) 音译名。源出印第安语，意为“他的家族”。人们以某种动物、植物或其他物体作为家族或部族的标志
英totem⒈ 英语totem的音译。源出印第安语，意为“他的亲族”。原始社会中，人们以某种自然物的图形作为本氏族的保护神和标志，称为图腾。
引郭沫若《关于晚周帛画的考察》：“凤是玄鸟，是殷民族的图腾。夔，我也把它误认为龙，龙是夏民族的图腾。”
原始社会中，假借某种自然物为符号，并加以尊崇膜拜，作为一群体或一氏族的标志。这种自然物的符号或形象便称为「图腾」，大多以动物或植物为标记。
图tú(1)（动）本义：想：想(2)（名）用绘画表现出来的形象：～画。(3)（动）谋划；计划：～谋不轨。(4)（名）贪图。(5)（名）意图。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。