tú lù
tú shì
tú téng
tú shuō
tú qióng
tú hài
tú zǐ
tú yǐ
tú lù
tú guǎn
tú zhì
tú zǎi
tú huí
tú shuō
tú xiě
tú xiàng
tú céng
tú rèn
tú jì
tú pǔ
tú quán
tú bǎn
tú móu
tú wáng
tú cún
tú xiàng
tú guó
tú kuàng
tú lì
tú cè
tú shí
tú wéi
tú zàn
tú jì
tú wéi
tú jiàn
tú nán
tú dīng
tú gōng
tú jiàn
tú lù
tú huì
tú àn
tú bào
tú jǐng
tú jí
tú huà
tú bù
tú dié
tú piàn
tú pù
tú zhāng
tú xíng
tú dù
tú huì
tú lùn
tú biǎo
tú yàng
tú zhù
tú dé
tú shǐ
tú wén
tú lǐ
tú lù
tú mù
tú dié
tú diǎn
tú shū
tú zhì
kuāng zàn
fěng zàn
hóng zàn
bài zàn
jiǎng zàn
bì zàn
tú zàn
píng zàn
bīn zàn
tè zàn
guāng zàn
míng zàn
yì zàn
jī zàn
fú zàn
tàn zàn
biàn zàn
yǒng zàn
mò zàn
yì zàn
chēng zàn
móu zàn
bìn zàn
pí zàn
bāo zàn
lùn zàn
yǎng zàn
rán zàn
biáo zàn
jiǔ zàn
qiān zàn
jiē zàn
kāi zàn
liǎn zàn
miù zàn
wáng zàn
fū zàn
qīn zàn
bīn zàn
jiǎng zàn
zhēn zàn
mì zàn
sòng zàn
jīng zàn
jiā zàn
xiāng zàn
tí zàn
zhù zàn
jiǎng zàn
zì zàn
zhuàn zàn
tuī zàn
huà zàn
quàn zàn
āi zàn
fǔ zàn
shǎng zàn
zhǔ zàn
xuě zàn
cān zàn
yōu zàn
jiāo zàn
miù zàn
kuā zàn
⒈ 亦作“圆讚”。文体的一种，写在画面或图页上的赞美诗文。见“图赞”。
引《旧唐书·蒋乂传》：“此圣历中侍臣图赞。”
明胡应麟《少室山房笔丛·经籍会通二·类例》：“书之分四部也，实魏荀勗始之。一曰甲部……一曰丁部，纪诗赋、图讚等书。”
鲁迅《朝花夕拾·阿长与＜山海经＞》：“《山海经》也另买了一部石印的，每卷都有图赞，绿色的画，字是红的，比那木刻的精致得多了。”
图tú(1)（动）本义：想：想(2)（名）用绘画表现出来的形象：～画。(3)（动）谋划；计划：～谋不轨。(4)（名）贪图。(5)（名）意图。
赞读音：zàn赞zàn(1)（动）帮助：～助。(2)（动）称赞：～许。(3)（名）旧时的一种文体；内容是称赞人物的：像～。