yuān wén
yuān bān
yuān chāi
yuān shěng
yuān dōu
yuān mèng
yuān ǒu
yuān lǚ
yuān cǎi
yuān jī
yuān xiāo
yuān méng
yuān xíng
yuān zhòu
yuān luán
yuān pǐ
yuān qǐn
yuān lù
yuān pái
yuān bèi
yuān xiè
yuān wéi
yuān dié
yuān xù
yuān qīn
yuān shù
yuān yāng
yuān huì
yuān zhěn
yuān hóng
yuān chú
yuān hú
yuān chóu
yuān chí
yuān fèng
yuān zhàng
yuān zhù
yuān qíng
yuān wǎ
gū chú
wǎn chú
nì chú
yuān chú
xiǎo chú
sēng chú
zhòng chú
sù chú
jī chú
yīng chú
yí chú
jiū chú
yuān chú
shǎo chú
pǐ chú
lóng chú
rǔ chú
hú chú
fèng chú
yā chú
zhòng chú
yàn chú
líng chú
fú chú
yā chú
é chú
yào chú
jiāng chú
⒈ 传说中的凤属之鸟。常用以比喻高贤之人。
引三国魏嵇康《与山巨源绝交书》:“已嗜臭腐,养鸳雏以死鼠也。”
宋王明清《挥麈后录》卷二:“芘五彩之鸳雏,下九宵之鸑鷟。”
明李贽《绝交书》:“谓涛不知己而故欲貽之祸,则不是;以己为鸳雏,以涛为死鼠,又不是。”
1. 〔鸳鸯〕水鸟,比鸭小,栖息于池沼之上,雌雄常在一起。民间传说和文学上用来喻夫妻;又用来称成偶的东西,如“鸳鸯剑”。简称“鸳”,如“鸳侣”(喻夫妻)。
2. (鴛)
雏读音:chú雏chú(名)幼小的禽兽:鸡~。